เพลงที่เราะที่สุด คือเพลงที่ร้องออกมาจากความรู้สึก...จากหัวใจของผู้ให้สู่ดวงใจของผู้รับ...^_^
...ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา เคยพร่ำเคยสอน เมื่อตอนที่ยังโง่เขลา
ได้เรียนรู้ได้ขลัดเกลา ชีวิตจึงงอกงดงาม ใครพร่ำเพียรสอน ให้รู้คิดเขียนตอบถาม ห่วงใยใส่ใจติดตาม แม้ยามที่เราดื้อดึง
..จากกระดานดำ จากถ้อยคำที่พร่ำพูดบ่น โน้มนำให้คนฝึกตน ส่งคนข้ามฝั่งแสนไกล ครูยังยืนยงส...่งเสริมศิษย์รุ่นต่อไป คำสอนสั่งยังเตือนใจ นานเท่าไหร่ไม่เคยลืมเลือน
..ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา เป็นยิ่งกว่าแสง ตะเกียงส่องทางสดใส งดงามกว่าแสงใดๆ เปรียบไปยิ่งกว่าแสงเดือน เปรียบประภาคาร ก็เพียงแค่แสงส่องเตือน แสงใดจะงามเสมือน แสงปัญญาที่ครูให้เรา อยากกลับมาหา กลับมาพบครูคนเก่า พบคนที่เคยสอนเรา พบคนที่เคยเมตตา ครูยังคอรอ ให้เรามาพบเยี่ยมหา ก้มลงกราบครูบูชา ถึงเวลาต้องมาไหว้ครู
..ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา ปาเจรา จริยาโหนติ คุนุตรา นุสา สกา
^_________________________^
เด็กๆๆน่ารักจังเลยครับ
มีเหตุการณ์พลิกผันนะคะ อ. ขจิต เด็กลุ่มอาสามาร้อง...ไม่มา...ไม่จะด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม
เด็กกลุ่มนี้...เป็นกลุ่มเด็กกลางๆ ไม่เก่งมาก เมื่อครูขอให้มาช่วยร้องเพลงประสานเสียงมาซ้อมกันวันเดียว
คนที่เคยมาก็ไม่มา...:) หนูก็ไม่ไปดูงานตามคำสั่ง ขออนุญาติเป็นกรณี เพราะเตรียมงานยังไม่เรียบร้อย
สำหรับงานปัจฉิม คืนเตรียมงานใหญ่ ถูกขอให้ไม่ร้องเพลงที่เตรียมไว้ เพราะเขาไม่สามารถเชื่อมโยงได้
และเพื่อให้งานออกมาดีที่สุด...:) เข้าใจ แต่ก็เสียใจ เพราะเราซ้อมกันด้วยใจ เพราะเขามาเพราะครูของเขา.
ให้มาช่วยงาน...ก่อนแสดง...หนูต้องบอกลูกๆทั้งน้ำตา ว่า "มีข่าวดีจะบอก ว่าไม่ได้ร้องเพลงที่ซ้อมไว้แล้วนะ
เหลือเพลงเดียว คือ พระคุณที่สาม ให้ทุกคนเต็มที่ " ....งานจบไปด้วยดี....ภาพนี้จึงเกิดขึ้น...เขามาร้องอีกสอง
เพลงที่ไม่ได้ร้องให้ครูฟัง...เท่านั้นแหละคะ...ครูพาลูกๆร้องไห้...555
ชีวิตของครูที่มาจากจิตวิญญาณ ;)...
ไม่ทราบเหมือนกันค่ะครูพี่เสือ...ว่าใช่จิตวิญญาณไหม...แต่สุขและอิ่มใจจังค่ะ :) เวลาที่เราได้จ้องมองเขาเติบโต เขาพัฒนา...:) มันทำให้เรามีกำลังใจทำอะไรๆอีกมากมาย...ท่าจะบ้าไปแล้ว