ข้อดีของอนุทินคือได้เก็บรวบรวมข้อมูลที่ค้นคว้าไว้ในเบื้องต้นก่อนนำมาเขียนเป็นบันทึกหรือแม้ไม่ได้เขียนบันทึกก็ได้เก็บไว้ทบทวน
'ความทุกข์' จำแนกออกเป็น ๑๒ ประการ คือ
(๑) ชาติปิ ทุกฺขา ความเกิด เป็นทุกข์
(๒) ชราปิ ทุกฺขา ความแก่ เป็นทุกข์
(๓) มรณมฺปิ ทุกฺขํ ความตาย เป็นทุกข์
(๔) โสโกปิ ทุกฺโข ความโศก เป็นทุกข์
(๕) ปริเทโวปิ ทุกฺโข ความคร่ำครวญ พิไรรำพันบ่นเพ้อ เป็นทุกข์
(๖) ทุกฺขํ ปิ ทุกฺขํ ความไม่สบายกาย เป็นทุกข์
(๗) โทมนสฺสมฺปิ ทุกฺขํ ความเสียใจ เป็นทุกข์
(๘) อุปายาสาปิ ทุกฺขา ความคับแค้นใจ เป็นทุกข์
(๙) อปฺปิเยหิ สมฺปโยโค ทุกฺโข การต้องประสบสิ่งที่ไม่เป็นที่รัก เป็นทุกข์
(๑๐) ปิเยหิ วิปฺปโยโค ทุกฺโข การพลัดพรากจากสิ่งที่เป็นที่รัก เป็นทุกข์
(๑๑) ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺขํ ปรารถนาสิ่งใดไม่ได้สิ่งนั้น ก็เป็นทุกข์
(๑๒) สงฺขิตฺเตน ปญฺจปาทานกฺขนฺธา ทุกฺขา
ว่าโดยย่อ อุปาทานขันธ์ ๕ เป็นทุกข์ (คือ กายกับใจ เป็นทุกข์)
ที่มาของข้อมูล http://www.dhammajak.net/dhamma/35.html
๑๗ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๖
ไม่มีความเห็น