อนุทิน 120321

วันนี้พบว่าตัวเองมีความคิดอยากพัฒนางานธรรมะข้างเตียงโดยนำการสนทนาบำบัดมาผสานกับการนำพาผู้ป่วยข้ามผ่านฐานกายที่รอวันฟื้นตัวที่นอกจากจะจัดการสปามือเท้าเข้าไปพร้อมกับการสนทนาธรรมโดยใช้หนังสือถามตอบธรรมะของหลวงพ่อพุทธ สำหรับชาวพุทธ และใช้เสียงเพลงบำบัดสากลสำหรับผู้ป่วยศาสนาอื่น บวกการทำกัวซาถ้าพบปัญหาการทำงานไม่คล่องตัวอันเกิดจากกล้ามเนื้อล้า ไม่ทำงาน ขาดการออกกำลังกาย หรือปัญหาล็อกตามข้อ

อีกความคิดหนึ่งคือการเจาะกลุ่มวัยรุ่น เป็นความคิดที่เห็นเด็กและผู้ป่วยโรคเรื้อรังสูงวัยเอื้อมและยื่นมือหากัน การปรับเปลี่ยนมุมมองการทำงาน และแนวคิดของคสังคมที่มองว่าผู้สูงอายุจะมีการลดศักยภาพทุกด้านลงตามวันที่กำลังหายไปจากโลกนี้ ซึ่งความคิดนี้น่าจะได้รับการยืนยันโดยงานวิจัย ทั้งๆที่สังคมปัจจุบันนี้เราอาจเห็นผู้สูงอายุจำนวนไม่น้อยที่ยังมีศักยภาพความคิด และความจ้องการอิสระภาพมากขึ้น แต่กลับถูกสังคมหนึ่งตีตราว่าหมดหรือลดถอิยซึ่งความรู้ ความสามารถ อันที่จริงเราไม่อาจปฏิเสธได้หรอกนะว่า ผู้สูงอายุไมอาจหลีกเลี่ยงความเสื่อมทางกายภาพ แต่ถ้าเราเปิดใจมองก็จะพบว่าผู้สูงอายุจำนวนไม่น้อยที่ยังมีความรู้ความสามารถที่ตกผลึกแล้ว และสามารถต่อยอดการทำงานให้เกิดประโยชน์ต่อสังคมประเทศชาติได้ไม่น้อยไปกว่าคนวัยทำงาน ขอเพียงเราปรับเปลี่ยนมุมมอง และหาแนวร่วมก่อ และชขยายการนำทรัพยกรมนุษย์ผู้สูงวัยมาใช้ให้เหมาะให้พอดีๆหลากหลาย และลงตัว ก็จะลดภาระต่างไในระดับชาติลงได้ และหรืออาจช่วยให้คนรุ่นใหม่ได้เรียนรู้งานได้รวดเร็วกว่าที่เป็นอยู่