การทำงานกับคนหมู่มากย่อมมีปัญหา กระทบกระทั่งกันบ้าง
สุดแล้วแต่ว่าเราจะมองข้ามไป เพื่อให้การทำงานดำเนินต่อได้หรือไม่ เพียงใด...
เช้าวานนี้อารมณ์ขุ่นมัว(อารมณ์ร้าย นางมาร)จนถึงขั้นระเบิดออกมาเพราะเก็บมานานแรมปี
พอมันออกมาแล้วรู้สึกโล่ง เมื่อได้พูดทำให้ต่างคนต่างเข้าใจกัน
เราคือผู้ปฏิบัติ ส่วนเขาคือ ผู้บังคับบัญชา
บ่ายๆนั่งสงบสติอารมณ์แล้วก็มานั่งจัดดอกไม้เตรียมพิธีเปิดกีฬาเยาวชน ของอบต. กลับถึงบ้านสองทุ่ม
แล้วก็โทรศัพท์ปรับความเข้าใจ เคลียร์ให้จบเรื่องเพราะเราไม่ผิดพร้อมกับคำว่า "ขอโทษค่ะ "
งานครูไม่มีคำว่าขาดทุนหรือได้กำไร มีแต่คำว่าเสียสละและความภาคภูมิใจ
"ส่วนของแถม คือ ข้อตำหนิและคำวิจารณ์ "
สวัสดี พี่นางมารร้าย ครับ ;)...
แหม! อ.was รวมกันได้เป็นคำใหม่เลยนะคะ
อารมณ์ร้าย+นางมาร = นางมารร้าย อิอิ
คนที่ทำงานมักเป็นเช่นนี้ค่ะแต่ถ้าอึดอัดมากต้องปลดปล่อยค่ะเดี๋ยวเราจะหมดกำลังใจใจการที่จะทำสิ่งดีๆ