อนุทิน 119944
krutoiting
เขียนเมื่อปริมาณงานวันนี้
ผู้ป่วยเบาหวาน ความดัน30 ราย
ผู้ป่วยโรคหัวใจ 1 ราย
ผู้ป่วยที่ประสบอุบัติเหตุ และได้รับการรักษาจนบาดพแผลหายหมดแล้ว เหลือไว้เพียงความทุกข์ที่ไม่สามารถลุกขึ้นเดินได้ด้วยตัวเอง ต้องใช้คนพยุง และใช้walker ช่วย 1 ราย
ผู้ป่วยชาไปทั้งตัว 1 ราย
รวม 33 ราย
ทั้งหมดร่วมกิจกรรมสนทนาบำบัดประมาณ 20 นาที
ต่อจากนั้นฝึกหายใจ
และฝึกผ่อนคลายไปกับเสียงเพลงบรรเลง 5นาที
ฝึกทำความรู้สึกตัว โดยเคลื่อนไหวมือ
ฝึกรับรู้ที่ฐานกาย กายเคลื่อนรู้สึกตัว 15 นาที
แผ่เมตตา สอบถาม สนทนาและประเมินความพึงพอใจจากเสียงโหวต และุทำแบบสอบถาม
เพื่อนำไปปรับปรุงการทำงาน
ผู้ป่วยโรคหัวใจบอกว่าปวดหัวเข่ามาก ไม่รู้ต้องรอนอนอีกสักเท่าไหร่
ตอบว่าคงต้องรอนานอีกราวๆ 30 นาที แล้วชวนสนทนา
ลุงบอกว่าเป็นโรคหัวใจ ถามว่าตอนนี้อาการเป็ฯอย่างไร
เหนื่อยมากไหม ลุงตอบว่้าไม่เหนื่อยแต่ปวดขาปวดหัวเข่าทั้งสองข้าง
ถามว่าข้างไหนปวดมากกว่ากัน ลุงชี้ไปที่ข้างขวา
ฉันถามลุงว่าฉันจะช่วยให้บรรเทาลงเอาไหม ลุงตอบอย่างดีใจว่าเอาๆๆอิหนูช่วยที
ฉันลากเก้าอี้พลาสติกมา รองขาทั้งสองข้างของลุง
แล้วทำการสปาเท้าจนถึงหัวเข้าอย่างรวดเร็ว เพราะหลังจากนี้ฉันมีเพื่อนผู้ป่วยสูงวัยรอฉันอยู่ที่ศูนย์
วันนี้พี่ปุ้ย และน้องแตนโทรมาบอกว่าติดธุระมาช่วยงานจิตอาสาไม่ได้
ฉัะนต้องรีบไปทำหน้าที่ ฉันสปาเท้าให้ลุงอย่างรวดเร็ว แล้วใช้ช้อนไม้พยุงที่สุดแสนจะวิเศษของฉัน
ทำหน้าที่ลากไปตามกล้ามเนื้อขา รอบๆหัวเข่า ด้วยความเชื่อว่าจะช่วยให้ลุงหายป่วยได้
ฉันลากช้อนไปพร้อมๆกับดูลมหายใจของฉันเอง เพียงข้างละราวๆ 2-3 นาทีเท่านั้นที่ฉํนมีเวลา
และฉันกระซิบข้างๆหูลุงท่านนี้ว่า ขาของลุงอุ่นมากเลย ลองจับดูซิ ลุงจับพร้อมกับขยับขาลงจากเก้าอี้
แกยิ้มและยกมือไหว้ฉันและกล่างขอบคุณพร้อมให้พร ฉันรู้สึกเขินที่ผู้สูงอายุมาไหว้ขอบคุณ ฉันรีบรับพรนั้นทันที
ลุงหันไปพูดว่ามันดีจริงๆลองซิๆ ผู้ป่วยบนรถเข็นอีก 2 รายขยับเข้ามา
ความเห็น (1)
เป็นกำลังใจให้สำหรับงานที่เสียสละและทุ่มเทจิตใจเป็นอย่างสูงค่ะ ด้วยความคารวะค่ะ