นั่งนิ่ง....
มองดูผืนน้ำ สะท้อนเงาผืนฟ้า
ลมหนาวพัดมาเอื่อยๆ
ต้นอ้อริมน้ำพลิ้วตามลม
ท่ามกลางความสงบ
ยังคงมีความเคลื่อนไหว
หากท่ามกลางความเคลื่อนไหว
มีความสงบแอบซ่อนอยู่เงียบๆ.....
เป็นบทกวีที่สัมผัสกับอารมย์ความรู้สึกได้ดีมากเลยครับ
ขอบคุณนะคะ ดาวไม่ได้ตั้งใจจะแต่งบทกวีหรอกค่ะ
จริงๆแล้วเป็นเพียงความรู้สึกขณะนั่งดูท้องฟ้าเปลี่ยนสีเท่านั้นเองค่ะ ^_^
นี่ขนาดความรู้สึกนะครับ คุณหมอดาว ;)...
ความรู้สึกที่ถ่ายทอดผ่านตัวหนังสือและภาพถ่ายค่ะอาจารย์เสือ ;-)