อ่านบันทึก/ค้นหาสิ่งที่อยากอ่าน...แบบมาธาธอน ตั้งแต่ ประมาณ 10 โมงเช้า
ป่านนี้ยังคงไม่เลิก อีก.....(หลังชนฝาจริง ๆ)
...
มองดูตัวเอง แล้ว ...ย้อนมองดูเยาวชนที่ติดคอมฯ แบบโงหัวไม่ขึ้น.... ก็คงไม่ต่างกับเราที่เป็นอยู่ ณ เวลานี้
หากติดเกมส์...แบบว่า... โงหัวไม่ขึ้น คงมีอาการทางกาย แบบนี้เช่นกัน หูอื้อ ตาลาย คอแห้ง ท้องร้อง เพราะลืมกินข้าว กินน้ำ(ไม่รู้จะทรมานตัวเองไปทำไม) แม้กระทั่ง ขาดปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เพราะใจจดจ่ออยู่กับหน้าจอ
แสดงว่า...ข้อจำกัดของการใช้คอมฯ ผลข้างเคียงของการใช้... มันมีมากมายเลยนะ
เยาวชน ที่โงหัวไม่ขึ้น ไร้สาระกับการใช้เทคโนโลยี่แบบไม่มีแก่นสาร....มันสูญเปล่ากับวันเวลาที่หมดไปในแต่ละวันจริง ๆ นะ
ไม่ได้อะไรกลับเข้ามาในชีวิตเลย.... นอกจาก ความมัน ความอยากแบบไม่ควรอยาก
...
อยากแบบเรา...พออนุโลม...เพราะรู้ว่าเ...เราบริโภคข้อมูลข่าวสารไปเพื่ออะไร?
ระวังหิวจนตาลาย..หรือ ออฟฟิศซินโดรมค่ะ