๑๔ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๕ (๑)
ตลอดสามปีที่ผ่านมา จะนำกับข้่าวไปถวายพระก่อนจากนั้นจึงมาทำงาน
ระยะทางจากบ้านไปที่วัด ๒๐ กว่ากิโลเมตร เป็นเส้นทางที่อาศัยเพื่อฝึกฝนความมุ่งมั่นและความเพียร
จวบจนมาวันหนึ่งเสียงและแววตาแห่งการตำหนิ ว่ามาทำงานสายแต่ก็ไม่ได้สายกว่าวิชาชีพอื่น
จึงปรับปรุงแก้ไขกับตัวเอง ...
ไม่ใช่หยุดไปวัด แต่ปรับเวลาให้เช้าขึ้นและปฏิบัติเพียงแค่นำกับข้าวไปถวาย ไม่ได้อยู่ฟังเทศน์และรับพร
แล้วเราก็ยังมาทำงานเช้ากว่าบุคคลที่ตำหนิติเตียนเรา
...
ไม่มีความเห็น