ตราบที่ศีลธรรม ไม่กลับมา โลกาจักวินาศ
ตราบที่การศึกษาไม่เป็นไปเพื่อการลด ละ กิเลส กู้ประเทศไม่ได้
เมื่อชีวิตเกิดวิกฤติผิดพลาด ถึงจะได้สติ ถึงจะนึกถึงคำเตือนของคนในสังคมรอบข้าง และ ใจก็จะเกิดความแจ่มชัดในคุณค่าของความบริสุทธฺ์ที่ตนเคย มี
บางคนรู้แก่ใจตนจากที่ได้ผิดพลาด หากก็ยังปล่อยกาย - ใจ ปล่อยตัว ถลำหนักไปเรื่อย ๆ โดยหลงคิดว่า ตนฉลาดที่สามารถลับลวงพรางคนอื่นได้ นี้แหละ ความมีโมหะของแท้
แต่ที่หนักข้อกว่านั้น คือ ถึงขั้นลวงคนอื่นให้พลาดไปด้วยเพื่อจักได้สามารถปิดปากได้สนิทจากกรรมที่ก่อ จากบาปที่แบกที่ทำกันไว้อย่าง ไร้สำนึกกระทั่งหยาบจนเคยชิน
ไม่มีความเห็น