วันปลื้มเล็กๆ
• พาแม่ออกมานั่งรับแดดอ่อนๆหน้าบ้าน แล้วกลับเข้าครัว แม่เรียกให้ออกมาดู... "ดูอไรน้อ..."
• พบแม่ ย้ายมานั่งที่แคร่อีกตัวที่ห่างมาอีกเมตรครึ่ง หลังจากลุกจากเก้าอี้เข็นไปที่แคร่ตัวแรกได้เองแล้ว
• ถามแม่ว่า ไปได้อย่างไร แม่ยิ้มมม ตอบอย่างภูมิใจ
"ก็เดินมาอะสิ" ฮ้า... ไม่ใช่คลานมานะ แม่บอกถ้าคลานก็เห็นรอยสิ
• เลยให้แม่เดินให้ดูอีกสองรอบ แต่หยิบไม้เท้ามาให้หนึ่งอัน
• แม่บอกว่าฝึกเดินวันละนิด เดี๋ยวคงเดินได้ไกลขึ้น
• สุขภาพแม่ดีขึ้นอย่างมาก
• แต่ลูกมีอุปสรรค คือจอคอมพ์ฯ มีปัญหาไฟรั่ว จนไม่กล้าเปิดเซิร์ฟเว่อร์
• ขอบันทึกเหตุการณ์ดีๆไว้ (ใช้บริการร้านเน็ตในตลาด)
สวัสดีค่ะคุณTawandin
ดีใจด้วยค่ะ ที่คุณแม่สุขภาพดีขึ้นมาก ลูกก็เลยพลอยชื่นใจไปด้วย แม่มีกำลังใจและมุ่งมั่นมากเลยนะค่ะ ฝีกเดินวันละนิด เดี๋ยวก็เดินได้ไกล อย่างที่ท่านบอก ขอส่งกำลังใจจากปักษ์ใต้ไปให้ทั้งแม่และลูกด้วยนะค่ะ:-))
สวัสดีค่ะคุณครูขวัญ kwancha
แม่มุ่งมั่นทีละเรื่อง ไม่ฟุ้งซ่่านเหมือนลูกค่ะ อิอิ
ช่วงแรกเน้นเรื่องอาหารหลัก อาหารเสริม แม่ทำความเข้าใจได้สบาย และกินได้ง่ายมาก
เรื่องรับแดดตอนเช้า แม่ก็ตั้งใจคล้ายกับจะเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันกับแสงตะวันเลยค่ะ ชอบแอบมอง
ช่วงนี้ แม่ตั้งใจจะฝึกเดินด้วยความตั้งใจของแม่เอง
ความเป็นไปของแม่ จุดประกายให้ลูกตั้งใจ "คิดใหม่ทำใหม่" ในวันนี้ค่ะ
ขอบคุณมากค่ะครู สาธุค่ะ