อนุทิน 118139

นานๆๆๆมาทีเปลี่ยนแปลงใหม่ อนุทินใช้เป็นที่ระบายส่วนตัวได้ด้วยหรือป่าวน่ะ มีความอึดอัดใจที่อยากปลดปล่อยโดยไม่กระทบต่อความรู้สึกของคนอื่นน่ะ เพราะเมื่อได้ระบายออกไปจะได้หยุดคำนึงหาความทุกข์สะที พิมพ์ไปเรื่อยๆๆๆจะลืมทุกข์ได้มั๊ยน่ะ ไม่ต้องมีความสุขแค่ไม่ทุกข์ก้อพอ หรือขอมากไป เริ่มเข้าใจคนที่ตัดสินใจผิดพลาด หรืออะไรๆๆผิดตามสายตาเรา ได้บ้างแล้วหล่ะว่าคงไม่มีใครอยากทำสิ่งที่คนอื่นมองว่าไม่ดีหรอกน่ะแต่เพราะไม่รู้ รู้เท่าไม่ถึงการ ไม่ทันคน หรือ เพราะเราโง่จริง เราไม่เคยมีประสบการณ์ พอมานั่งคิดนอนคิดใคร่ครวญดูได้คำตอบให้ตัวเองแล้วหล่ะ อย่าไปยุ่งเรื่องของคนอื่น อย่าอาสาในสิ่งที่เราไม่ชอบเพราะเกรงใจ รู้จักอยู่เฉยๆๆๆ สงบปากสงบคำพูดให้น้อย พูดแต่สิ่งที่จำเป็น ถ้าไม่ชอบไม่ต้องมีความเห็นก้อได้ ท่องไว้ให้ขึ้นใจ หัดเป็นใบ้ หูหนวกและตาบอด ถ้ายังจะอยู่ต่อ บางครั้งการทำเพื่อคนอื่น ทำอะไรที่มากเกินไป จริงใจเกินไป ตรงเกินไป ก้อทำให้อยู่ลำบาก เปลี่ยนแปลงชีวิตบ้างน่าจะดีกว่ามั๊ย การอยู่ที่เดิมนานๆ ความเคยชินทำให้พลาดขาดความรอบครอบไปน่ะ หรือเป็นเพราะเบื่อ ได้ข้อสรุปของชีวิตแล้วหล่ะ ไม่เอาขออยู่ด้วยตัวเองน่ะ อยู่ได้ก้ออยู่ หมดความอดทนก้อไป แล้วกัน บ๊ายบาย พบกันอีกครั้งเมื่อคิดถึงคร้า