อนุทิน 117394

หลังจากลดการรับประทานอาหารเหลือเพียง "วันละครั้ง"

และครั้งละ "ครึ่งเดียว" ของจำนวนที่เคยทานในแต่ละครั้งในสมัยที่ทานวันละสองครั้ง

ตอนแรกร่างกายก็ไม่งอแงอะไร

หลังสองสัปดาห์ เริ่มจะงอแงมากขึ้น เริ่มจะ "ทำท่าหลอก" ว่า "ขาดอาหาร"

โดยการเตือนว่า "หิว" แบบหลอกๆ บ่อยมากขึ้น
ทั้งๆที่อาหารสะสมในร่างกายผมเหลือไม่ต่ำกว่า 5 กก.
...

(ประเมินจาก standard body mass index)

ผมรู้ว่าโดนหลอก ก็ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ สักพักพอผมไม่สนใจจริงๆ มันก็ลืมไปเอง

เลยมาเข้าใจว่านี่คือ ที่บางท่านอาจจะมีปัญหา
ไม่แยกออกระหว่าง "หิวจริง" กับ "หิวหลอก"

พอโดนหลอกบ่อยๆ ก็กินบ่อย เลยเก็บสะสมไว้โดยไม่ได้ใช้ตลอดชีวิต

ไปไหนทีก็ลำบาก ต้องหอบหิ้วกันกันไปตลอด หนักมาก ไม่เคยได้ใช้จริงๆสักที เก็บไว้บ้านไม่เอาไปด้วยก็ไม่ได้
ลำบากไปยาวไกล จนถึงสับปะเหร่อ ที่ต้องเผานาน เปลืองฟืน เปลืองไฟ เปลืองพลังงานในการเผาก้อนไขมันที่เก็บไว้ และเผายากมาก

ผมเคยไปนั่งเฝ้าการเผาศพแบบกองฟอน
ส่วนที่จะหมดช้าที่สุดก็ตรงส่วนที่เราไม่ได้ใช้นี่แหละครับ

เป็นหลักฐานหนึ่งของ "ชีวิตที่โดนหลอก" มากน้อยก็ดูกันเอาเอง

อิอิอิอิอิอิ