อนุทิน 117276

เมื่อวาน...ประมาณห้าโมงเย็นกว่าๆ เลิกทำงาน...ลงมาจากตึก

เจอผู้หญิงสองคน...คนหนึ่งอายุมาก...คนหนึ่งอายุยังน้อย...กำลังวุ่นหาอะไรบางอย่างที่ร่องน้ำข้างๆ ตึก

คนหนึ่งเอาไม้มาควานหา...อีกคนกำลังถลกกระโปรงล้มมอง...

คนเดินผ่านมาผ่านไป...ผมก็กำลังจะผ่านไปเช่นกัน...แต่อย่าเลย...ถามสักหน่อยว่ากำลังทำอะไร

พี่ผู้หญิงเล่าว่า...กำลังจะกลับบ้าน...มาเก็บของที่หลังรถ...แกว่งลูกกุญแจรถ...เลยหลุดนิ้วหายไปที่ร่องน้ำ

ตอนนี้น้ำในร่องกำลังมาก...และทั้งสองทำให้น้ำขุ่น จนมองไม่เห็นข้างล่างแล้ว

"พี่เอาอย่างไง?...มาผมลงน้ำเอง...ผมถอดถุงเท้ารองเท้า...พับขากางเกง

พี่เอากระเป๋าและเป๋ผมไว้ในรถ...

ผมลงน้ำดำๆ นั้นหล่ะ...หาเจอไม่ยาก...

พี่พาไปล้างเท้า...น้องถือถุงเท้ารองเท้ามาให้ผมใส่...เอากระดาษชิทชูมาให้เสร็จ

ผมอุทานว่า...ไม่ต้องยุ่งยากเลย...

ทั้งสองขอบคุณผมยกใหญ่...

ถามผมว่า...ทำงานตึกไหนค่ะ...ผมตอบว่า...."ผมมาฝึกงาน ชั้น 3"

ยินดีที่ได้รู้จัก...

ในใจผมรู้สึกมีความสุขจัง....เพราะ "วิญญาณคนบ้านนอก" เข้ามาสิงที่ตัวผมอีกครั้งแล้ว...