อนุทิน 117144

| อนุทิน ... ๓๔๙๒ |

"โดดเดี่ยว แต่ไม่เดียวดาย"

หลังจากข้าพเจ้าสอนเสร็จแล้ว กำลังเก็บเครื่องมือเครื่องไม้ที่นำมากางไว้เต็มโต๊ะหน้าห้องสอน กัลยาณมิตรของข้าพเจ้าท่านหนึ่งโทรศัพท์เข้ามาพอดี เหมือนเธอมีพลังจิตอันแรงกล้า เธอต้องเป็นผู้ใ่ฝ่ใจในธรรมอย่างแน่นอน ข้าพเจ้าคิดเช่นนั้น อิ อิ

เธอพูดคุยเกี่ยวกับเรื่อง ทุกข์ ๆ  สุข ๆ อะไรนี่แหละ ข้าพเจ้าพอจับใจความได้เช่นนั้น

ข้าพเจ้าอาจจะ "โดดเดี่ยว" ในที แต่ข้าพเจ้าไม่ได้ "เดียวดาย" ไปเสียทีเดียว

อย่างน้อยก็เหลือกัลยาณมิตรที่ดีอยู่บ้าง

ลมหายใจของข้าพเจ้าจะทำสิ่งที่มีคุณค่าให้ได้มากที่สุด และจะไม่เบียดเบียนใครง่าย ๆ อีกต่อไป