| อนุทิน
... ๓๔๗๗ |
อากาศเช้าหนาวใจให้คิดหวน
ถึงเปลยวนยั่วเย้าเร้าสดใส
ระหว่างกลางป่าเขาลำเนาไพร
ด้วยหัวใจเต็มเปี่ยมไร้เหลี่ยมเงา
เดินทางมาสอนเช้าร้าวดวงจิต
ใจยังคิดถึงที่นอนและหมอนเหงา
โอ้ ! ผ้าห่มคลุมตัวและหัวเรา
มีอะไรจะสุขเท่า เฝ้าที่นอน
...
เวียงบัว, เชียงใหม่
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
"สุขเท่า"
...อากาศเช้าหนาวใจให้คิดหวน
ถึงเปลยวนยั่วเย้าเร้าสดใส
ระหว่างกลางป่าเขาลำเนาไพร
ด้วยหัวใจเต็มเปี่ยมไร้เหลี่ยมเงา
เดินทางมาสอนเช้าร้าวดวงจิต
ใจยังคิดถึงที่นอนและหมอนเหงา
โอ้ ! ผ้าห่มคลุมตัวและหัวเรา
มีอะไรจะสุขเท่า เฝ้าที่นอน
...
เวียงบัว, เชียงใหม่
๑๗ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
ธิ
เกินไปละ.....ฤาเลียนแบบ "หมาจิ้ม"
"หมาจิ้ม" ดีขึ้นหรือยังคะ