เมื่อประมาณสามสิบนาทีที่ผ่านมา...
ได้พบกับผู้ที่ทำให้ชะตาชีวิตของผมมาอยู่ที่นี้...
ผมได้มาอยู่ที่นี้แล้ว...สามวันแต่เพิ่งได้เจอ
คือ...ท่านอาจารย์หมอโกมาตร จีงเสถียรทรัพย์...
ท่านอาจารย์แอบบ่นว่า ทำไมมาช่วงที่ไม่อยู่...(และงานโชว์เยอะ เพราะจะบินไปพิจิตร)
พอลงเครื่องจากเชียงรายก็มาสำนักงาน...เห็นงานยุ่งๆ...หลายคนที่นี้ขาพันกัน...
แต่ท่านก็มาหาผมสามรอบ..
แต่ละรอบมากระตุ้นปลุกพลังทำงานให้เสร็จ...เพราะทำที่อนามัยไม่เสร็จแน่
You วาง Plot เรื่องในการเขียนอย่างไง?
ไม่ต้องวิตกกังวล...เขียนในมุมมองของYou
คนสิบคน...ถ่ายภาพสถานที่เดียวกัน...
ยังงดงามตามแบบฉบับสิบภาพ
อย่าหลับอย่านอน...(เล่นแจกยาขยันแล้ว)
และทวงสัญญาที่เคยขอผมไว้...
ให้ผมทบทวนว่า...ผมจะทำอย่างไงกับชีวิตข้างหน้า...?
"ผมยังรอคุณอยู่..."
ถ้าเป็นเมื่อก่อน...ผมคงไม่ปฏิเสธ และตอบกลับทันทีไปแล้ว...
ผมอยากไปเรียนที่สหรัฐอเมริกา
แต่วันนี้...สิ่งที่ฝันมันเปลี่ยนไปแล้ว
ขอทบทวน...เพื่อยืนยันคำตอบของตนเอง
และคำตอบสุดท้ายที่ไม่เปลี่ยนแปลง...ว่าผมจะอยู่ที่เดิม
กับสมุดบันทึก ต้นไม้ แม่น้ำ ท้องฟ้า แม่ และบ้านของผม...
อ๊าย ...กรี๊ดๆๆๆๆๆอยากเจอๆๆๆด้วยชอบมากๆ