อนุทิน 116873


ทิมดาบ
เขียนเมื่อ

ตื่นเช้า...ยังอยากนอนต่ออยู่...

นอนนิ่งลืมตาบนเตียงสักครู่...ไม่ได้แล้วเดี๋ยวไม่มีรถ และรถติด

อาบน้ำ แต่งตัว หอบเป๋....ออกจากห้อง...ขึ้นสะพานลอย

แวะกดกาแฟ...เห็นรถสวัสดิการกระทรวงจอกเทียบท่า

รีบวิ่งข้ามถนน...ไปนั่งแถวหลังสุด...

ถึงแล้ว...เดินมาโรงอาหาร...กาแฟยังอุ่นในมืออยู่

เดินมาที่ตึกทำงาน....เห็นความสดใสของต้นไม้

ทำให้เกิดความคิดว่า...ต้องสู้...ต้องสู้...

เสียเวลา...ทิ้งงานมา...ต้องทำให้ได้

ผมมาทำงานคนแรก...เข้าห้องสมุดสำนักงาน...

เจอ "พี่รัตน์" ...เป็นแม่บ้านทำความสะอาด...

ผมเจอพี่รัตน์เพียงเข้าออกห้องน้ำ...สังเกตว่า...พี่จะอ่านหนังสือบนโต๊ะเล็กๆ หน้าห้องน้ำ

ผมชอบคนอ่านหนังสือ...เลยรู้จักตั้งแต่วันจันทร์วันแรกที่มาที่นี้

วันนี้ ...พี่มาทำความสะอาดห้องสมุด...

พี่คุยประวัติให้ฟังยาวเลย...

จากคนที่ไม่รักการอ่าน...มากลายเป็นหนอนหนังสือ

เพราะผมทิ้งหนังสือ...ถ้าเอาขายกิโลละบาท

เลยเลือกเก็บไว้อ่านซะเลย...

เริ่มจากดูดวง...อ่านข่าว...จนมาถึงหนังสือธรรมะ...

ผมได้คำคมจากพี่รัตน์ด้วย...

"โลกกว้างใหญ่แค่ไหน...แต่ใจกว้างใหญ่กว่านั้น..."

อยากให้ใจ...ใหญ่-เล็ก....ร้อน- เย็น...

ต้องหมั่นฝึกฝนและเรียนรู้...

เห็นไหมชีวิตของผม....มีครูอยู่เสมอ...

พี่รัตน์ จบปอหก แต่เป็นครูของผม

ครู คือ ใจของครูที่อยากให้

ลูกศิษย์ คือ ใจของลูกศิษย์ที่อยากเรียนรู้




ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท