| อนุทิน … ๓๔๖๐|
“เห-งา”
อ่านบันทึกแบบเหงา ๆ … หรือเพราะเราไ่ม่ได้เขียน
ใช้ชีวิตอย่างพากเพียร … หรือเพราะเรียนรู้ไม่พอ
เขียนอนุทินแบบคิดสั้น … หรือเพราะวันลืมพอศอ
ลมหายใจเหมือนไม่พอ … หรือเพราะรอใครบางคน
– ลำนำ ไร้ไวยากรณ์ –
เวียงบัว, เชียงใหม่
๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๕
เอาเพลงมาฝากจะได้ไม่เหงา เอ๊ะ! หรือจะเศร้ากว่าเดิม นะ ก็ รอรัก นี่ อิ อิ
ตอนนี้รู้สึก เหงา เหมือนกัน โกทูโน เงียบๆ อ่านบันทึก มันแน่นตัน สาระ มันคงเยอะ เลยอ่านแบบหัวไม่ถึงอ่ะค่ะ :)
เก็บภาพ ".... อาบแดด " มาฝากค่ะ
....
...
ขอบคุณ คนหัวเหลือง ชลัญธร อิ อิ
คิดเหมือนพี่ หนูรี ครับ ... ทำไมดูเหงา ๆ จัง ;)...
หมดสิทธิ์ครับ อาจารย์นพลักษณ์ ๙ Sila Phu-Chaya ;)...