ตอนที่ 10
สองข้างทางผ่านไปไกลปืนเที่ยง คงมีศัพท์สำเนียงเรไรหริ่ง
เสียงโหยหวนครวญครางของค่างลิง ทั้งเสียงสิงห์สาราสัตว์ไล่กัดกัน
แต่บนรถศัพท์สำเนียงเสียงขับขาน เป็นเพลงหวานวานซืนรื่นหูฉัน
เหล่านักร้องทั้งมวลล้วนผูกพัน โก่งคอขันแบไต๋ได้เต็มร้อย
ถึงน้ำตก “ตาดผาส้วม”สวมใจสิงห์ รีบติดตามยอดหญิงไปต้อยต้อย
ข้ามสะพานโอนแอ่นที่แขวนลอย โดยค่อยค่อยก้าวเดินดำเนินไป
เพราะสะพานแขวนห้อยนั้นลอยโล้ แกว่งโยกโย้ซ้ายขวาน่าหวั่นไหว
ถ้างันงกตกธาราไม่ว่าใคร คงเป็นผีเฝ้าไพรอย่างยืนยาว
ยอดเยี่ยมที่สุดเลย ครับ
ขอบคุณที่ชม(คนเขียน)ค่ะ