อนุทิน 11670

@11654 พี่ซูซาน กับ น้องมัท คุยกัน

• ไม่ขับไสไล่ส่ง เขาเป็นแบบนี้ก็ทรมานชีวิตพอแล้ว เราไม่ควรไปทำให้ชีวิตเขาลำบากขึ้น  (เห็นด้วยมากๆค่ะ)
  
• เรื่องนี้เราไม่ควรยุ่งเกี่ยว...โลกนี้เบ่อเริ่ม แบ่งๆ กันอยู่ก็ไม่เดือดร้อนอะไร (มันจะเป็นแบบนี้ได้ต่อเมื่อเราไม่มีคนใกล้ตัวที่เรารักเป็นเกย์อ่ะค่ะ ที่มัทเป็นแบบนี้คิดแบบนี้เพราะมัทเห็นความทุกข์อันไม่จำเป็นของคนที่มัทรัก 3 คนที่ไม่ได้"เลือก"ที่จะเป็นเกย์ แต่เค้าเกิดมาเป็นแบบนั้นเอง ทั้ง 3 คนนี้เป็นคนที่จิตใจดีมากๆด้วย)
• ในทางความคิดก็ยอมรับว่าไม่สนับสนุนอยู่ดี ทางศาสนาก็มีข้อจำกัดอยู่ มันแย้งกันในเรื่องของความมีเมตตา กับเรื่องที่ควรเป็นหรือควรกระทำ (เข้าใจพี่ค่ะ ไม่เห็นด้วย แต่เข้าใจในข้อจำกัดของศาสนา มัทก็ยังคงนับถือและถูกคอกับพี่อยู่ดี ^^)
• พี่ขอเลือก no comment ดีกว่า อยู่เฉยๆ ในกรณีแบบนี้คงไม่ถึงกับเลวร้ายนัก จะว่าใจกว้างก็ไม่เชิง (แบบนี้ใจกว้างแล้วพี่ มัทก็ใกล้ชิด Christians พี่นี่กว้างมากแล้วค่ะ)
  
• เขาจะทำอะไรหรือเป็นอะไรมันเป็นสิทธิของเขา แต่เราคงไม่ส่งเสริมหรือเห็นด้วยว่าเป็นสิ่งถูกต้อง หรือไปแสดงอาการต่อต้านแบบสุดโต่ง (peacfully coexist)
  
• [แต่]คือต้องแยกแยะให้ออกเกี่ยวกับความเมตตา กับการยอมรับว่ามันเป็นเรื่องผิดธรรมชาติ ขาวก็ว่าขาว ดำก็ว่าดำ (What is normal? อะไรคือถูกธรรมชาติ? what is good? what is evil? ตอบยากค่ะ เพราะไม้บรรทัดมีหลายอัน เอ...แต่"ธรรมชาติ" น่าจะเป็นไม้บรรทัดที่ดีที่สุดรึเปล่า? ธรรมชาติเป็นไปแบบ อิทัปปจยตา เพราะสิ่งนี้ สิ่งนั้นจึงเกิดขึ้น เพราะมีกรรม มี actions จึงมี consequences มัทพยายามมองโลกแบบหลังนี้ให้ได้มากที่สุด ต้องคอยเตือนตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ)
• ขาวมีดำปนก็ไม่ขาวอยู่ดี เพียงแต่พี่ขอเลือกไม่มองไม่ไปตำหนิส่วนที่ไม่ขาวแล้วกัน...ขอไม่ตัดสินใคร เราเองก็ไม่ได้ดีนักหรอก (เห็นด้วยอย่างแรงและขอบคุณพี่ซูซานสำหรับคำสอนจากพราะคำภีร์ด้วยค่ะ)