วันนี้ไปร่วมงานฌาปนกิจแม่คุณครูในโรงเรียน คุณครูได้อ่านกลอนมาถึงว่า" แม่จะรอให้ลูกกลับเข้าบ้านแล้วถึงจะเข้านอนและหลับ" ทำให้น้ำตาร่วงเผาะ ขี้มูกโป่ง อายมากๆ..ดีนะที่มีทิชชูเยอะ
แม่อุ๊ยที่บ้านก็เป็นเหมือนกั๋นเจ้า ;)))
แต้น้อ...ฮักของแม่อุ้ยจะฮักหลานนักกว่าลูกตั่วเก่าน้อน้องปริม ...มีของกิ๋นลำจะเก็บไว้หื้อหลาน ..อุ้ยก็จะบอกว่า "ยังบ่าอยากกิ๋นเตื้อ...
แม่ก็คือแม่ นะครับ ;)...