อนุทิน 116137

๒๗ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๕ (๑)

"ใจ"...ที่หนักๆ จากความไม่เข้าใจ ในบางเรื่องบางอย่าง แต่เมื่อได้นำภาพจากอินเดียที่เดินทางไปปีที่แล้วกลับมาดูอีกครั้งไปเห็นภาพหญิงสาวชาวอินเดียที่หอบเสื้อผ้าของเราไว้แนบอกด้วยความดีใจ ทำให้ได้ฉุกคิดขึ้นมาในเรื่อง "ทาน"... การบริจาคทาน 

ซึ่งต้องเป็นการทานทั้งกาย วาจา และใจ...เพียงเท่านั้นแหละ "ใจ" นี้ก็เบาโล่งโปร่งสบาย แม้ในบางเรื่องยังไม่เข้าใจ ยังวางลงไม่ได้ สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุดก็คือ ทานเรื่องนี้ออกไปจากใจซะ...ทานออกไป ดั่งที่เรียกว่า "อุเบกขา" นั่นเอง

...