"เหมือนโล่ง แต่ก็ไม่โล่ง"
เมา ... ตรวจงานนักศึกษามา ๓ วัน ในที่สุดก็ส่งเกรดออนไลน์เสร็จแล้ว ก่อนขีดเส้นตายวันที่ ๒๔ ตุลาคม ๒๕๕๕ หรือพรุ่งนี้ ตรวจงานตาลายไปหมด เร่งบางช่วง เบลอบางช่วง ผลคะแนนออกมาก็ถือว่า กระบวนการยังคงแม่นยำตามเคย คือ ก่อนคะแนนจะออก เห็นงานที่ผ่านมา สามารถทำนายผลได้ว่า คนนี้จะได้เกรดอะไร เรียกว่า กระบวนการมีความเชื่อมั่นระดับหนึ่งทีเดียว
พรุ่งนี้เช้ามืดมาก ๆ ก็ต้องไป Print Out ใบส่งเกรด ฝากไว้บนโต๊ะหัวหน้าสาขาฯ ให้เซ็น และคงต้องฝากส่งด้วย เพราะต้องไปอยู่เวรหอพัก (อีกแล้ว) เป็นวันแรกของภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๕
ขอบคุณเวลาที่ไม่ว่าง จะได้ไ่ม่เหงา แต่ก็ไม่อยากขอบคุณมาก เพราะบางทีก็อยากว่างบ้าง
แต่ก็ยังไม่ค่อยโล่งใจเท่าไหร่ เพราะการเตรียมสอนภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๕ ยังไม่ได้ทำสักกะวิชา แถมยังต้องไปเตรียมเริ่มต้นกระบวนการฝึกฝนนักศึกษาครูเป็นเลิศใหม่อีก จัดเวรต่าง ๆ วางหน้าที่และความรับผิดชอบให้เขามากขึ้น มีเรื่องต้องคิดเยอะหน่อย
เหมือนโล่ง แต่ก็ไม่โล่ง
ไม่มีความเห็น