ถามว่าแล้วเราจะทำอย่างไรต่อไป
...มีหลายทาง หลายมุมมอง ขึ้นกับว่าเรามอง...สิ่งที่ปรากฏอย่างไร เรามองแบบเชื่อมโยงหรือไม่ มองแบบองค์รวมหรือไม่
หรือว่าเราจะมองแบบแยกส่วน เขาเรา
ผมเองมองว่ามันต้องเชื่อมโยง มันต้องหล่อเลี้ยงวาระ และสร้างกระบวนการเรียนรู้และปรับปรุง และการเปลี่ยนผ่านกระบวนทัศน์ให้ไปในทิศเดียวกัน
ง่ายที่สุดคือ การพูดคุยกันแบบเรียบง่าย เปิดใจ แบบเปลือยความรู้สึก และความบริสุทธ์ใจ
ผมจะเริ่มที่ตนเอง โดยการลดตัวตน การเผยตัวตน ด้วยความรู้สึกปลอดภัย การเข้าไปรับรู้สัมผัสกับวาระของผู้คน... โดยเฉพาะผู้คนที่เราต้องดูแลเขาเป็นพิเศษ....
เชื่อว่าการพูดคุยกัน พูดคุยกัน พูดคุยกัน เพียงเราให้เวลา ให้พื้นทีกันและกันมากขึ้น เรื่องราวที่ห่างไกล น่าจะเข้าไกล้กัน
ไม่มีความเห็น