..อ่านหนังสือกายคตาสติ ของหลวงตามหาบัวจบแล้ว ฉันได้ศึกษา "มหานคร" มองทะลุผ่านรูปกายอันสวยงาม ภายในมี แต่สิ่งโสโครกน่าขยะแขยง...ฝึกมองทั้งตนเองและผู้อื่นเป็น ป่าช้าผีดิบโครงกระดูกที่เดินได้เพื่อความลดละหน่ายคลาย ชีวิตล้วนแต่อนิจจัง เราไม่จากเขาเขาก็จากเรา..มีใครหนีพ้น
ธรรมทิพย์
ไม่มีความเห็น