อนุทิน 115074
krutoiting
เขียนเมื่อจะอีกนานแค่ไหนยังไม่รู้
ที่เฝ้าอยู่เพื่อเพื่อนผู้ทุกข์ยาก
อยากสละวางไว้ที่เคยวาง
อยากหันหน้าหาฝั่งพ้นก้นนที
หนึ่งสมอง สองมือที่ไขว่ขว้า
เพื่อเพื่อนยากได้เห็นทางสว่างหนอ
ทุกข์พนอเธอเช่นฉันร่วมไตร่ตรอง
หาใช่เพียงทุกข์กายเพียงอย่างเดียว
กายเพื่อนทุกข์ ใจก็ทุกข์ยิ่งใหญ่กว่า
สุขอุราดีกว่าเป็นไหนๆ
ใจเธอสุขแม้กายทุกข์ยังดับทัน
หากใจทุกข์ แม้กายสุขจะไหวหรือ
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น