อนุทิน 114830

๒๕๒.ของดีของอร่อยต้องมีคนกินด้วยกันเยอะๆ คติชีวิตที่ได้จากชาวบ้านบ้านห้วยส้ม สันป่าตอง 

เมื่อกลางวันของวานก่อนนี้ผมหิวข้าวมาก แต่เดิมนั้นว่าจะกินข้าวมื้อเช้าแล้วก็ไปกินมื้อเย็นเลย แต่พอบ่ายคล้อยก็หิว เลยกะว่าจะทำน้ำพริกปลาร้าและไปเก็บผักในสวนหลังบ้านมาจิ้มน้ำพริกกินอย่างง่ายๆสักนิดหน่อยพอให้หายแสบไส้ ครั้นเดินไปเก็บพริก ก็พบว่าพริกที่นำเมล็ดพันธุ์จากถุงเมล็ดพันธุ์พืชผักที่สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯทรงให้คนทำแจกจ่ายเมื่อหลังน้ำท่วม และผมกับภรรยาได้ไปปลูกไว้ที่บ้านกับเขาเหมือนกันนั้น ออกผลเต็มไปหมด เลยเก็บไปทำน้ำพริกปลาดุกได้ถ้วยใหญ่ จากนั้น ก็เดินลงไปเก็บผัก ก็ได้หลายอย่างอีก มีผักบุ้ง ดอกแค ยอดแค ฝักเพกา ดอกเพกา หยวกกล้วยอ่อน มะเขืออ่อน มะเขือพวง เกือบ ๑๐ อย่าง จัดเป็นชุดผักลวกและผักสดได้ถึงสองชุดในสำรับเดียวกัน

ทำไปทำมาเลยนึกเปลี่ยนใจว่าทำกินเป็นมื้อกลางวันคนเดียวอย่างความตั้งใจเดิมนั้นไม่ม่วนใจเสียแล้ว ผักเยอะและน่ากินมาก เป็นของในบ้านจากแหล่งธรรมชาติและปลอดสารพิษทั้งนั้น ของดีอย่างนี้ต้องกินหลายๆคน เลยคิดเตรียมเป็นสำรับผักน้ำพริกมื้อเย็นและชวนครอบครัวของน้องเพื่อนบ้านที่ทำขลุ่ยโอคารินาและตุ๊กตากระดาษเปเปอร์มาเช่มากินผักแกล้มน้ำพริกกันดีกว่า เพื่อนบ้านเลยทำน้ำพริกปลาทูมาสมทบอีกรายการหนึ่ง ตกเย็นเลยได้ล้อมวงกินผักน้ำพริกด้วยกันอย่างเบิกบานสำราญใจ.

[ภูสุภา]

อาจารย์คะ

น้ำลายสอ..เลยค่ะ

อยากกินน้ำพริกจังแล้ว อีกพักเดียว

[โอ๋-อโณ]

เห็นตัวอย่างของคนจิตสาธารณะจนเป็นธรรมชาติไปเลยนะคะ อาจารย์ ทำอะไรก็เลยเผื่อแผ่ได้เสมอ เยี่ยมยอดมากค่ะ อ่านแล้วอร่อยน้าลายสอไปด้วยเลย ขนาดอยู่ตั้งไกลยังเห็นภาพเลยค่ะ ไม่น่าแปลกใจว่าคนอยู่ลอนดอนก็น้ำลายสอ