| อนุทิน ... ๓๒๙๓ |
"ไม่เคยลับ"
...
สายลมยังพัดพาชั่วตาปี
ทุ่งข้าวเขียวขจีเป็นสีสัน
พื้นแผ่นดินถิ่นเราเฝ้าจำนรรจ์
เมฆขาวพลันล่องลอยเหมือนคอยใคร
สายลมเอื่อยเฉื่อยชา ตาจะปิด
ความใกล้ชิดคิดถึงจึงสดใส
ตะวันลับขอบฟ้านภาลัย
แต่หัวใจไม่เคยลับนับจากมา
...
เวียงบัว, เชียงใหม่
๓๐ กันยายน ๒๕๕๕
เหมือนข้าวคอยเคียวเกี่ยว ใจดวงเดียวชะเง้อคอเคล็ดหา น้องยารีบมานวดพลัน
แหม ปวดคอไปหมดแล้วเนี่ย คุณหมอธิ ทพญ.ธิรัมภา ;)...
ชะเง้อทุกวัน 555