| อนุทิน ... ๓๒๖๔ |
"นั่งอีก ๖ ชั่วโมงรวด"
วันนี้สอนเที่ยงถึงบ่ายสอง แต่เป็นเวลาที่ตั้งนั่งตรวจร่างในห้องเรียน พักไปทำธุรกรรมการเงิน ๑ ชั่วโมง คือ บ่ายสองโมงถึงบ่ายสามโมง
นับตั้งแต่บ่ายสามโมงจนถึงสามทุ่ม นั่งไม่ได้ลุกไปไหนอีกวันหนึ่ง สิ้นสุดกันสักที ที่เหลือไม่ส่งก็แล้วแต่ "กฎแห่งกรรม" แล้วล่ะ เด็ก ๆ ทั้งหลายเอ๋ย
การได้ร่วมหัวจมท้ายกับเด็ก ๆ ในการแก้ไม่ผ่านสักที่นี่ ทำให้เราดูนิสัยเด็กแต่ละคนได้ง่ายขึ้นในเรื่องความอดทน วุฒิภาวะ อารมณ์ หัวใจ ความรับผิดชอบ
เวลาแต่ละคน "ผ่าน" ผมจะเขียน O.K. ไว้ที่่ร่าง คนที่จะผ่านจะวิ่งเฮออกไปบอกเพื่อนเหมือนถูกหวยรางวัลที่ ๑
ผมได้แต่ยิ้มแล้วก็หัวเราะ ชีวิตพวกเธอนี่ เวลาเรียนไม่เคยจะมีอุปสรรคในการเรียนเลยหรือไง หรือครูที่สอนเธอปล่อยผ่านแบบไม่แยแสลูกศิษย์ตัวเอง
ในทางตรงกันข้าม เด็กพวกนี้ก็จะรู้จักผมมากขึ้นกว่าที่นั่งเรียนในห้องสี่เหลี่ยม ผมน่ะดุจริง แต่ผมกำลังสอนอะไรบางอย่างให้กับพวกเขาแบบไม่รู้ตัว
"เหตุ" และ "ผล" คือ สิ่งนั้น ... ผ่านเพราะอะไร ไม่ผ่านเพราะอะไร ทำไมถึงให้ผ่านง่าย ๆ ไม่ได้หากไม่ถูกต้อง
สอน "คน" ยากมาก ศิลปะล้วน ๆ ;)...
ไม่มีความเห็น