อนุทิน 114477
02 วนิดา บุตตะมา
เขียนเมื่อประสบการณ์และความรู้สึกนึกคิดจากการไปสนทนากับชาวต่างชาติ
เมื่อวันที่ 2 สิงหาคม 2555 ดิฉันและเพื่อนอีก2คนได้นัดหมายกันที่บริเวณศาลหลักเมืองจังหวัดอุบลราชธานี เพื่อสัมภาษณ์ต่างชาติ ตามที่อาจารย์สั่ง เวลาประมาณ 13.00น.เพื่อนในกลุ่มทุกคนก็มาพร้อมกัน เราจึงเริ่มเดินหาชาวต่างชาติ เราเดินหาอยู่ชักพักก็มาเจอชาวต่างชาติเดินมากับภรรยาของเขาซึ่งเป็นคนไทยบริเวณด้านทิศใต้ของศาลหลักเมืองเพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งจึงเดินเขาไปหาภรรยาของชาวต่างเพื่อขออนุญาตสัมภาษณ์สามีของเขา แต่ก็ได้รับคำปฏิเสธกลับมาเนื่องจากชาวต่างชาติเป็นชาวอเมริกาไม่สามารถพูดภาษาอังกฤษได้เราจึงกล่าวขอบคุณเขา แล้วเดินหาชาวต่างชาติต่อ เดินมาประมาน 20 นาทีก็มาเจอชาวต่างชาติอยู่บริเวณน้ำพุทางด้านทิศตะวันตกของหลักเมืองเราจึงเดินเขาไปขอสัมภาษณ์ชาวต่างชาติคนนี้น่ารักมากเป็นกันเองให้ความร่วมมือในการสัมภาษณ์ดีมากเราใช่เวลาในการสัมภาษณ์ 5 นาที หลักจากสัมภาษณ์เสร็จเราก็นำวีดีโอที่ถ่ายมาดูว่าเป็นยังไงบ้างถ่ายออกมาดีหรือเปล่า แต่ก็เป็นที่น่าเสียใจวีดีโอที่เราถ่ายมานั้นมีเสียงน้ำพุดังเกินไปเนื่องจากเราถ่ายใกล้ๆกับน้ำพุจึงทำให้ไม่ได้ยินเสียงที่เราสัมภาษณ์ชาวต่างชาติ เพื่อนในกลุ่มลงความเห็นกันว่าเราควรสัมภาษณ์ชาวต่างชาติคนใหม่ หลังจากลงความเห็นเสร็จเราก็ออกเดินหาชาวต่างชาติอีกครั้ง เราเดินหาชาวต่างชาติไม่นานก็มาเจอชาวต่างชาติอยู่ตรงบริเวณทางเข้าศาลหลักเมือง เราจึงเดินเข้าไปขอสัมภาษณ์และก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดีจากชาวต่างชาติคนนี้ หลักจากขอสัมภาษณ์เสร็จเราก็เริ่มสัมภาษณ์ใช่เวลาประมาณ5 นาทีเราก็สัมภาษณ์เสร็จ หลังจากสัมภาษณ์เสร็จเราก็กล่าวคำขอบคุณแล้วก็เดินออกมา
เรานำวีดีโอที่ถ่ายใหม่มาดูเพื่อตรวจดูความเรียบร้อย ผลการสัมภาษณ์ครั้งใหม่ออกมาเป็นที่น่าพอใจเราจึงแยกย้ายกันกลับบ้าน
ความรู้สึกของดิฉันตอนที่สัมภาษณ์ชาวต่างชาติ ดิฉันรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่กล้าเดินเข้าไปขอ สัมภาษณ์ชาวต่างชาติเพราะกลัวจะพูดไม่ถูก แต่พอได้พูดความตื่นเต้นก็หายไป การสัมภาษณ์ชาวต่างชาติในครั้งนี้มีประโยชน์มากทำในดิฉันกล้าแสดงออกมากขึ้น กล้าที่สนทนากับชาวต่างชาติมากขึ้น
ความเห็น (1)
- แปลกนะคะ บอกว่าเป็นชาวอเมริกันพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ ทั้งที่ชาวอเมริกันก็ใช้ภาษาอังกฤษอยู่แล้ว มีเพียงบางคำที่ใช้ต่างกัน และการออกเสียงส่วนน้อยที่ต่างกัน
- ดีที่มีการตรวจสอบ
- ผลการประเมิน 8/10