แย่จังเมื่อเช้านี้ มัวยุ่งกับยัยกี๋ กระต่ายสาวที่เพิ่งคลอดลูกได้ 3 วัน
ไม่ยอมให้นมลูกซ้ำยังไปสวรรค์ก่อนลืมตาดูโลก 1 ตัว อากาศเย็น
ฝนตกหนัก กระต่ายทารกน้อยกำลังตุ๊ๆอีกสองตัวก็ถูกแม่วัยสาวปล่อยปละละเลย
สู้เอาไปเกาะอกแล้วทั้งปลอบให้นอนนิ่งๆให้ลูกกินนมเสร็จแล้วก็กำลังจะออกเดิน
ทางน้องพยาบาลวสายฝนโทรตามน้องพยาบาลโย่งบอกว่าลืมนัดหรือเปล่า
รีบตอบทันทีว่าไม่ลืมค่ะ รถรออย่แล้วไม่เกิน 5 นาทีถึง นี่เป็นครั้งแรกทีต้องให้OPDMEDตามตัว เพราะช้าไป ปกติจะไปถึงตึกOPD ก่อน07.30น.
ไปถึงผู้ป่วย นั่งรอให้ห้องเรียบร้อยแล้วป๊าดเข้าไปทักทายลุงป้าน้าอานับรวมได้16 ท่าน กิจกรรมmeditation เช้านี้ราบรื่นเหมือนทุกครั้ง เสียงเพลงช่วยให้เกิดความรูสึกผ่อนคลาย อีกทั้งผู้ป่วย15 ท่านเป็นผผผผผู้สูงอายุ อีก 1 ท่านก็น้อยหน่อยเพียง 45 ปี วันนี้จึงเป็นกลุ่มรวมมิตรมีหัวใจ 1 ความดัน และเบาหวานอีก 4 นอกนั้นดันล้วนๆกับหวานล้วนๆ
ทุกท่านผ่านการรักษามาแล้ว และรับการรักษาแบบต่อเนื่องมาตามนัดไม่เคยผิด วันนี้จึงได้รางวัลให้มาร่วมกิจกรรมสมาธิบำบัด เป็นเวลา 35 นาที
ส่วนกลุ่มความดันที่เข้าร่วมโครงการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมทุกวันพุธของโครงการ2 ผู้รับจัดทำโครงการเลื่อนนัดผู้ป่วยไปอีก 1สัปดาห์
เสร็จแล้วไปหาหมอจอยคนสวย ไปรบกวนคุณหมอให้ตอบแบบสอบถามโชคดีหมอจอยหาทีมแพทย์เพิ่มให้อีก 5 ท่านระดมตอบแบบสอบถาม
และนัดมารับบ่ายจึงไปตึกLibra ชั้น 5 แต่จำไม่ได้ว่าน้องสุขศึกษาอยู่ชั้นไหน
คุณหมอท่านหนึ่งยังไม่ทราบชื่อท่านเพิ่งเห็นเป็นครั้งแรกท่านทักทายว่าไปออกกำลังกายที่ไหนครับ เรียนท่านว่าออกตอนเย็นเลยแต่งชุดเตรียมลุย อีกทั้ง10.30 น.ต้องไปจัดกิจกรรมให้กลุ่มแม่วัยใสที่ห้องคุณพระนรฯ กำลังจะสนทนากันต่อก็พอดีถึงชั้น 3 ซึ่งไม่ใช่ชั้นที่ต้องการไปแต่เข้าใจผิดว่าใช่จึงเดินออกมากลายเป็นห้องพัสดุ แล้ววิ่งขึ้นบันไดไปชั้น 4 สภาแพทย์ แวะถามแม่บ้าน่ารักได้ความว่าต้องขึ้นไปอีก 1 ชั้น เลยได้รีดไขมันไปหน่อยในยามเช้า
เจอน้องแหม่มและอ้อยกำลังเตรียมตัวเรื่องกีฬาวันพรุ่งนี้ แลกเปลี่ยนเรื่องงานที่ทำร่วมกันและฝากให้น้องช่วยrunวันให้DMกลุ่มใหม่ เอาทุกวันอังคารเช้า เพราะบ่ายตั้งใจช่วยกลุ่มไตของน้องพอม
แล้วแวะไปตึก 38 เก็บแบบสอบถามจากน้องพยาบาลกิติมาคนสวยใจบุญ เธอกุลีกุจอช่วยด้วยความเบิกบานใจเช่นเดียวกับหมอจอยคนสวยเลยทีเดียว
เรียบร้อยแล้วไปตึกอุบัติเหตุ หรือที่เขาเรียกว่าตึกพ่อ จัดกิจกรรมตั้งแต่ 12.30 ถึง13.45 น. ไปแวะเยี่ยมหอผู้ป่วย 7 ของน้องพยาบาลหมวยเจอเด็ดเลย กำลังลุ้นระทึกเป็นภรรยา เห็ฯสามีเดินอยู่ปลายเท้าผู้ป่วย คุณหมอและพยาบาลคล่องแคล่ว และไวมากในการช่วยยื้อชีวิต น้องหมวยบอกว่า ยื้อมา 3 ครั้งแรก และตอนนี้คุณสามีทำใจได้แล้ว มิน่าสีหน้าแกเบิกบาน เลยถือโอกาสยืนภาวนาให้เธอสงบและไปสู่สุคติ นึกอยากออกไปยืนใกล้ๆแต่ดูจะไม่เหมาะและจะเกกกะการทำงานของทีมช่วยชีวิต จึงตัดสินใจยืนสมาธิและแผ่เมตตาขอให้เธอนึกถึงแต่สิ่งดีๆที่เธอได้เคยทำมาเพื่อว่าเธอจะได้ไปอย่างมีความสุขในสิ่งดีงามที่ได้ทำ ก็ทำได้เพียงนี้เอง
น่าเห็นใจทีมงานมากหากวันไหนมีเครสแบบนี้...คิดแล้วเหนื่อยแทน น้องพยาบาลคนหนึ่งบอกว่าแรกๆเธอเครียดและแอบร้องไห้ แต่นานไปๆเธอทำใจได้ และเธอเริ่มทำงานได้แบบอัตโนมัติที่จะช่วยชีวิตผู้ป่วยคนแล้วคนเล่า เธอต้องใช้สมาธิที่นิ่งเพื่อฟังคำสั่งหมอในการเยียวยาและแม้การกู้ชีวิตขึ้นมา ตามคำร้องขอของญาติ ซึ่งก็สุดแท้แต่ว่าใครแข็งแรงกว่าก็จะอยู่ได้อย่างมีความสุข
สรุปว่าวันนี้เย็นเก็บแบบสอบถามแล้วไปวิ่งรีดส่วนเกินออกไปบ้าง
พรุ่งนี้ไม่ได้เข้ารพ.แต่จะเข้ากรุงไปจัดกิจกรรมให้ค่ายศิลปะของรร.วัดมะลิเป็นรุ่นที่ 2 (มัธยมศึกษา) ทราบจำนวนคราวๆมาแล้วว่าประมาณ100เศษๆ
ไม่มีความเห็น