อนุทิน 113994

สายวันนี้ฉันแวะเข้าไปในรพ เพื่อทำภาระกิจส่วนตัว ได้พบพยาบาลเวรหลายตึก รู้สึกประทับใจพยาบาลตึกพิเศษหญิง เธอยิ้มแย้มและพูดคุยด้วยท่าทีเป็ฯมิตรมาก ก่อนที่ฉันจะแนะนำตัวเอง และพยาบาลตึกเด็กท่าทางแข็งแกร่งจนหวาดใจ อิอิ ฉันปล่อยให้เธอเป็นอย่างที่เธอเป็นซึ่งดูเข้มดีนะ เธอไม่ใส่ใจมากไปกว่างานลงทะเบียนประวัติผู้ป่วยอย่างมุ่งมั่น และเมื่อฉันแจ้งความประสงค์ และแนะนำตัวเองแล้วดูเธฮปราณีเพิ่มมานิดหนึ่ง ฉันไม่เอ่ยถึงความสัมพันธ์ที่ดีของฉันกับหัวหน้าตึกเด็กเพราะอยากเห็นภาพที่สะท้อนตัวเองให้ชัดเจน และฉันจึงรู้สึกว่า ภาพของฉันมันเฉเกจริงๆ..อดยิ้มให้กับตัวเองไม่ได้ เมื่ออยู่ในลิฟท์หลังเสร็จภารกิจ ฉันมองตัวเองจากภาพสะท้อนข้างฝาลิฟท์ อิอิ ....หัวใจมันขำเป็ฯเหมือนกัน และฉันเริ่มอยากทำอะไรสนุกๆเพื่อที่จะได้เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในตัวนางฟ้า มากขึ้น และพอใจมากขึ้นเมื่อนางฟ้าไม่รู้จักฉัน เพราะการไม่รู้จักกันี้แหละจะเป็นประตูนำทางให้ฉํนได้เรียนรู้กิเลสคนมากขึ้น ที่สำคัญได้เห็นปฏิกริยาใจตัวเองว่าดำเนินและจัดการไปอย่างไร ฉันตามความโฏรธ ไม่ทัน แต่เฝ้ามองมันหายไปทันรู้ว่าจิตมันนิ่ง และปล่อยวาง นิ่งเฉยๆ และความรู้สึกคล้ายสงสารแต่ไม่ใช่ น่าจะเป็นความรู้สึกเห็นใจเธอ..นางฟ้าผู้สวมหมวกใบใหม่ได้ไม่เกิน 2 ปี ฉันย่อตัวโค้งให้เธอภาพนั้นปรากฏขึ้น ผู้หญิงสูงวัยโน้มกายขอบคุณนางฟ้ารุ่นน้องของลูกด้วยท่าทีเจียมตัว และเกรงใจ ในขณะที่นางฟ้านั่งตัวแข็งและยังรักษาท่าทีให้สง่างาม ไม่รู้ภายในของเธอจะสง่างามเช่นนี้หรือไม่ แต่ไม่ใช่ธุระ ฉันจัดการความคิดจรที่เกิดขึ้นด้วยอารมณ์ที่สบายๆ ภารกิจวันนี้ของฉันสิ้นสุดลง ฉํนเดินไปซื้ออาหารกลับบ้านตัวเบาเชียวนะเรา อิอิ