อนุทิน 113922
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ| อนุทิน ... ๓๒๑๔ |
"กว่าจะได้หลับ"
...
ภารกิจงานหนักเกินพักได้
งีบหลับไปในห้องไฟสลัว
พิงเก้าอี้เอนหลังดังระรัว
เสียงหัวใจมัวมัวหลับมูมมาม
แล้วลูกศิษย์แวะเวียนเปลี่ยนมาหา
เคาะประตูเข้ามาพาคำถาม
เธอต้องมีความอดทนพยายาม
อย่าเกรงขามงานหนักที่มักเจอ
แล้วผมก็หลับต่อขออีกนิด
ชีวิตตนขอลิขิตหลับยามเผลอ
ง่วงก็หาวหนาวก็นอนนะตัวเธอ
จะละเมอถึงเธอ ... ก็แล้วกัน
...
;)... zzz
ความเห็น (4)
ท่านWas... แต่งกลอนเรื่องใดๆๆ ก็ไพเราะได้ใจความ + ข้อคิด ไปหมดเลย ... เก่งจัง ... หมอเปิ้น...ทำไม่ได้ .... เป็นวิทยาศาสตร์....ล้วนๆๆ 100 % เลยค่ะ
แต่งไปเรื่อย ๆ เรียง ๆ ครับ พี่ 
...Dr. Ple ;)...
ขอบคุณครับ ;)...
"หลับมูมมาม" !? ......คิดถึงอาหารพี่หนูรีเหรอคะ
ถูกต้องแล้วคร้าบ...พักบ้าง เมตตาตัวเองวันละนิด จิตแจ่มใส
ครับ คุณหมอ 
ทพญ.ธิรัมภา ;)...