อนุทิน 113651
ชลัญธร
เขียนเมื่อวันนี้งานแสนจะยุ่ง น้องทำงานอยู่ อบต.มาหา บังคับให้ทำรองเท้า แฟนซีให้ 3 คู่ เอาสีหวานๆ บอกจะเอาไปเป็นของฝากผู้นิเทศก์ ชลัญหา! ..... อย่างแรง เฮ้ย เทรนใหม่ เอารองเท้าฝากผู้นิเทศก์งาน ประชดเปล่า น้องบอกเปล่า ของน้องน่ะนิเทศไปแล้วเขาเห็นน้องใส่ เขาอยากได้ วันจันทร์นี่จะมาอีกแห่งใกล้ๆ ก็เลยจะเอาไปฝากเขา เราก็โหย!........ คิดได้ฝากรองเท้า เด็กรุ่นใหม่เขาคิดอะไรแปลกๆ น้องตอบกลับว่า " เอ้า พี่หาไม่ได้ง่ายๆ นะรองเท้าแบบนี้ นี่ ถ้าไม่สนิทพี่โจ้จริงไม่ได้ใส่นะนี่ ไม่มีใครบ้าทำได้ ถ้าไม่ใช่พี่โจ้ " แหม! ....จะดีใจว่ามันชมมั๊ยนี่ ก็เลยต้องจำใจทำให้เป็นของฝาก .....แปลกดี
ความเห็น (7)
สวยจังค่ะ
รองเท้าแตะเป็นสิ่งที่พี่ลืมเอามาจากบ้าน
แล้วเราจะเดินเข้าห้องอาบน้ำ เดินเล่นในหอพักยังไง
เดือดร้อนต้องฝากคนที่มาใหม่ซื้อมาเผื่อ(ที่นี่มีแต่มันแพงและใส่ไม่มันส์ค่ะ)
ตอนนี้ขาด ฮือ ต้องเอาหนังสติ๊กรัดไว้ก่อน ดีลชมประจำว่า..ซู้ดยอดด..
คุณเจ้ส่งที่อยู่มา เดี๋ยวน้องจัดเต็ม เอาไปอวดคนต่างชาติหน่อยว่าฝีมือคนไทย ไม่ธรรมดา รับรองราคาส่งแพงกว่ารองเท้าแน่นอน อิ อิ แต่สำหรับคุณเจ้น้องอยากส่งนี่ไปมากกว่าน่าจะไดใช้ประโยชน์มาก แถมอวดได้ด้วยhttp://www.gotoknow.org/blogs/posts/485164
ไม่มีสำหรับเด็กผู้ชายบ้างหรือครับ....:)
อืมมม์ .....คิดก่อนนะ ......แต่ชลัญว่า เอาไปฝากภรรยาเถอะไป๊ นี่ไงสร้างโรแมติกในครอบครัว เอารองเท่้าไปฝากพร้อมเต้นกังมัมสไตล์ โห แจ่ม สุด อิ อิ
off line มาได้ตั้งนาน มาเสียท่าเพราะน้องทอม
อืม เราก็เป็นโรคแพ้เส้นค่ะ แพ้ไหมพรม เห็นที่ไหนไม่ได้ต้องซื้อมาทำแล้วแจกเหมือนกัน
นี่ผืนนี้ถักให้เซ็นเซที่ญี่ปุ่น
มีลายมือเขียนตัวญี่ปุ่นด้วยล่ะ อิ อิ
คนจีนบางกลุ่มเขา มีความเชื่อ รองเท้าจะให้ ต้องทำที่ว่าซื้อขายกัน ต้องจ่ายตังค์ครับ....คือขายให้ครับ....
- "หนูชลัญ
" นี่เก่งรอบด้านแนวเดียวกับ "คุณคนถางทาง" เลยนะคะ