อนุทิน 113451


ภูฟ้า
เขียนเมื่อ

"เราไม่รู้" :

        บนเส้นทางแห่งการฝึกตนนั้น ถึงขั้นหนึ่งเมื่อจิตเป็นสมาธิแล้ว เราจะมีปัญญา "เห็นชัด" เรื่องธรรมดาความเป็นไป ทางโลก ประมาณว่า จะเป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง(ทางธรรม)ก็ไม่ใช่ เพราะมันก็เป็นเรื่องทางโลก หนอ เราจึงตอบออกไปว่า "เราไม่รู้"

        คำว่า "เราไม่รู้" หมายถึงว่า เรื่องนั้น ๆ มีข้อมูลบางอย่างที่เราไม่รู้ จึงให้ความเห็นไม่ได้ เพราะให้ความเห็นไปอาจผิดก็ได้ เราจึงไม่คิดต่อ เพราะถ้าคิดต่อส่งจิตออกนอกไปเพราะความไม่รู้ก็จะสร้าง "อวิชชา" แห่งความไม่รู้อื่น ๆ ออกดอกออกผลเพิ่มมากขึ้น นั่นเอง  

 



ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท