อนุทิน 113448

ใจ(เปรียบดั่งน้ำ) ทำหน้าที่เป็นเครื่องรับ อารมณ์ (เปรียบดั่งสี) ถ้าเป็นอารมณ์ที่ชอบ (สีที่ชอบ) ก็ชอบใจ ถ้าเป็นอารมณ์ที่ชัง (สีชัง) ก็ไม่พอใจ เป็น "ธรรมดา" เช่นนั้นเอง

หวนให้นึกถึงคำสอนหลวงปู่ดูลย์ อตุโล ท่านฝากไว้ว่า "โกรธนั้นมี แต่เราไม่เอา"

[ภูฟ้า]

@อ.ศิริวรรณ เรื่อง อาหารใจ

        ร่างกายเป็นธาตุ ๔ อาหารก็เป็นธาตุ ๔ อากาศ พื้นดิน สายนำ้ แสงแดด ภูเขา พืชพรรณธัญญาหาร สุตว์ทุกชนิด ตลอดจนที่อยู่อาศัน เครื่องนุ่งห่ม ทุกอย่างคือธาตุ ๔ เมือ่ร่างกายเป็นธาตุ ๔ จึงต้องอาศัยธาตุ ๔ ในการดำรงชีวิต จิตใจไม่ใช่ธาตุ ๔ แต่มาอาศัยอยู่กับร่างกายซึ่งเป็นธาตุ ๔ และมาหลงธาตู ๔ นอกจากจะหลงว่าร่างกายเป็นตัวตนเป็นของตนแล้ว ยังไปหลงกายหรือรูปของผู้อื่นด้วย นอกจากนั้นยังไปหลงในทรัพย์สมบัติผุู้อื่น ทั้งฝ่ายที่คิดว่าเป็นสุขและสิ่งที่เป็นทุกข์ ทำให้จิตเกิดการยึดติด วันใดที่จิตเลิกหลงไหลในสิ่งเหล่านี้จิตจะหลุดพ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด เอาอะไรไปด้วยไม่ได้สักอย่าง ไม่มีใครหรือสิ่งใดเข้ามาทำร้ายจิตใจเราได้ นอกจากใจที่เห็นผิดของเราทำร้ายเราเอง