อนุทิน 113056

เรามาเพื่อรับ...เพื่อเรียน... (เข้าใจชีวิต)

ช่วงบ่าย...ผมออกไปตรวจสุขภาพพระ...กับน้องผู้ช่วย

การเข้า-การออก...แต่ละวัดให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันไป

แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่เปลี่ยนแปลง คือ ความสงบ ร่มรื่น และมวลต้นไม้

ระหว่างนั่งรถ...ไปอีกวัดหนึ่ง...มีเสียงมือถือเรียกเข้า

น้องที่อนามัยนั่นเอง...บอกว่า...พี่ๆ มีข่าวดีสำหรับพี่

ผมรีบบอกออกไป...มีคนไข้ไข้เลือดออกเหรอ?

เพราะเมื่อเสร็จคลินิกเบาหวาน...ผมก็ลงหมู่บ้านไปสอบสวนโรค

และแจ้ง อบต. ออกมาพ่นยา...ไม่ให้เกิดไข้เลือดออกอีก...และแจ้งข่าวหมู่บ้าน

ผมเลยกังวลในใจว่า...จะควบคุมโรคไม่อยู่...

น้องรีบบอกว่า...มีผู้ใหญ่ในกระทรวงศึกษา...ที่ท่านมาล้างแผลกับเรา

ท่านมาขอบคุณเรา...ที่เราให้บริการอย่างดี

ผมพอจำได้...เพราะมีคนไข้ที่เป็นคน กทม. ไม่มาก...แต่ไม่นึกว่า...ท่านจะเป็นผู้ใหญ่

พวกเราก็ให้บริการตามปกติ...

สำหรับผม...ผมก็ผ่านคำชม..และคำติ

คำชม...ก็รับไว้...ด้วยหัวใจที่ผู้ที่ต้องการให้เรา

ตำติ...ผมก็พยายามแก้ไขปรับปรุงตัว

เพราะชีวิตผม...มาเพื่อรับ...เพื่อเรียน....

และก้าวเดินทางไปท่ามกลางชีวิต

ที่ภาวนาเหลือเกิน...ให้มีสติและมีปัญญาเกิดขึ้นในชีวิตบ้างเท่านั้นครับ....

30 ส.ค.55

จากบันทึก...กลายเป็นอนุทิน...ครับ ขอให้ได้ทิ้งร่องรอยไว้นะครับ...หลังจากพยายามจะบันทึก...แต่ไม่ได้...มาตั้งแต่เมื่อวานครับ

สุดยอดมากเลยครับ เย้ๆๆ ขอชื่นชม

ตอนนี้บันทึกได้แล้วครับ ต้องขอโทษที่พึ่งได้มีโอกาสแก้ไขครับ

มาชื่นชมด้วยคน...ตื้นตันใจไปด้วยนะคะคุณน้อง

เป็นกำลังใจให้ค่ะ