อนุทิน 111250

มีเวลาให้เริ่มเขียนผ้าขี้ริ้วทองคำที่ตึก38ปี แต่ไม่รู้จะสาธยายอย่างไรดี หรือจะขึ้นต้นจากความจำเป็นของการเข้าทำความสะอาด 6 เวลา ก่อน และหลังอาหารของผู้ป่วยเกี่ยวกับระบบการย่อย เอ...ไม่ตรงประเด็น เอาเป็นว่าผู้ป่วยที่สงสัยจะแพร่เชื้อท้องร่วง ก็ไม่ใช่อีก ผู้ป่วยลำไส้อักเสบตรงๆไปเลย

ทำไมต้องทำความสะอาดห้องพักผู้ป่วยมากมายขนาดนั้น

และขั้นตอนไหน...ไม่ใช่ๆ จะถูจะเช็ดตรงไหนก่อนจึงจะปลอดภัย และไม่รูสึกตะขิดตะขวยใจ

เรื่องของเรื่องก็คือ ช่วงนอนพักรักษาตัวนั้น น้องๆแม่บ้านก็ได้เข้ามาทำความสะอาดตั้งแต่ห้องน้ำ เตียงผู้ป่วย อุปกรณ์เครื่องใช้ที่ผู้ป่วย หรืออญาติหยิบใช้

เช่นรีโมท ตู้เย็น ถ้วยชาม กล่องใส่ภาชนะ บริเวณที่วางกล่องภาชนะ โต๊ะอาหารผู้ป่วย โต๊ะอาหารญาติ เก้าอี้ ตู้เสื้อผ้า ฯลฯ

น้องแม่บ้านจะเข้ามมาก่อนเวลารับประทานอาหารทั้ง 3 มื้อ และหลังอีก 3 มื้อ ทุกครั้งที่เข้ามาจะมากวาดก่อน ใช้ไม้กวาดธรรมดานี่แหละกวาดๆๆๆๆ แต่ไม่วายที่เราจะได้เห็นฝุ่นระหว่างซอกเตียงกับโต๊ะหัวเตียงผู้ป่วย

เทถังขยะเช้าเย็น 2 ครั้ง อิอิ ก็ไม่รู้จะทำอะไร นอนเฉยๆก็เบื่อก็เลยมองน้องแม่บ้านทำงาน เว้นแต่เวลาเขาก้มเช็ดใต้เตียงแม่ได้ก้มตามไป ที่เช็ดหัวนอนก็ไม่ได้แหงนดูแต่รับรู้อาการและรู้สึกจากสัมผัส

ปัญหามันอยู่ที่ตรงนี้เอง ตรงที่น้องแม่บ้านเธอใช้ผ้าขี้ริ้วผืนเดียวเช็ดมันทุกอย่าง ตั้งแต่ขาเตียง โต๊ะ เฟอร์นิเจอร์ แล้วก็มาเช็ดหัวเตียงซึ่งมีพระพุทธรูปองค์ขนาด หน้าตัก 2นิ้วตั้งอยู่ แล้วเธอก็ไปถูเก้าอี้ เสร๊จแล้วไปถูตู้เย็น ถูขอบหน้าต่าง คือแกถูไปหมดโดยไม่ได้คำนึงว่าตรงไหน สิ่งไหนควรทำความสะอาดก่อน หากต้องใช้ผ้าขี้ริ้วเพียงผืนเดียว และซักน้ำเดียว

เราก็เลยคุยกับเจ้าหลานสาวว่า อย่างนี้ไม่ได้การแล้ว ไม่ใช่การทำความสะอาดที่ถูกต้อง เจ้าหลานก็บอกว่า เขาอบรมก่อนแล้วนะอา แต่มันไม่นำพาเอง เราก็บอกว่า มันต้องทำอย่างมีสติ และตระหนักในหน้าที่ ดีนะที่อาไม่ได้เป็นอะไรที่ร้ายแรงขนาดแพร่เชื้อ ไม่งั้นป่านนี้ละเธอเอ๋ย เชื้อมันไปห้องไหนๆแล้วเพราะเจ้าผ้าขี้ริ้งวทองคำนี่แหละ ที่เรียกเช่นั้นไม่ใช่ว่าจะเด้ทองคำนะ แต่จะเสียทองคำ ...งั้นเธอทำคู้มือการทำความสะอาดให้แม่บ้านหน่อยได้ไหม ถ้าไม่ว่าก็เอามา อาจะพิมพ์ให้ รับรองจิ้มผิดเกิน10 .....555 แล้วเธอเอาไปตรวจก่อน เอาไปถามแม่บ้านว่าชอบไหมแบบนี้ หรือจะจัดสัมนาแม่บ้านมือทองก็ดีนะเธอ ทำเรื่องเครียสให้มันสนุกๆ ....แต่ดูเหมือนหลานฉันจะได้แต่ยิ้ม อิอิ สงสัยมันจะคิดว่าอามันเยอะซะแล้ว เยอะๆ

ถ้าพิจารณากันจริงๆ แม้ผ้าขี้ริ้วผืนเดียวก็ทำความสะอาดได้ ถ้ามันไม่มีจริงๆ แต่ต้องซักๆๆๆ เอ...แตจ่ก็ไม่ควรนะ รู้สึกพิลึกมากยิ่งเป็นสถานประกอบการพยาบาล ต้องสะอาด คนไข้ไว้วางใจก็จะหายเร็วไม่มีกังวลนะ เอาสัก 2 ผหืนก็ยังดี ถูบริเวรที่วางพระก่อน หัวเตียง พอแล้ว อีกผืนก็เช็ดระดับกลางๆตัวไม่ถึงพื้น แล้วค่อยลงไปตามขาโต๊ะขาเตียง เบาะแบะก็ว่าไป แต่นี่แม่บ้านเธฮเล่นปลง อนิจจังของไม่เที่ยง วัตถุไม่เที่ยง เช็ดใต้เตียงขาเตียงแล้วไปเช็ดพระพุทธรูป แค่นั้นยังไม่พอเธอต่อด้วยการเช็ดตู้เย็น กล่องภาชนะ ...แม่คุณเอ๋ยใครจะนิ่งดูดายอุเบกขาได้ นะในยามเจ็บป่วยที่ยังรอผลการตรวจเชื้อท้องร่วงอยู่