| อนุทิน ... ๒๙๔๔ |
"คนหลังเขา"
...
คนหลังเขาทำงานอยู่หลังเขา
คอยดูแลฟูมฟักนักศึกษา
ครูเป็นเลิศเชิดหยิ่งในสายตา
รอเพียงกาลเวลามาขัดเกลา
นั่งทำงานแบบนี้เงียบสงบ
ไม่ต้องรบกับใครให้ใจเฉา
เอาชนะตัวเองได้แบ่งเบา
อยู่ที่เราชนะตนหรือแพ้ใจ
...
(ร่ายกลอนยามประชุมเสร็จ)
ไม่มีความเห็น