- ถึงกัลยาณมิตรเก่าคุณ Phornphon ที่ไม่ได้พบกันทางออนไลน์นานนับปี ฝากรอยไว้ในบันทึกคุณ Phornphon "ห่างหายไปนาน"
- "ดีใจที่ได้รับข่าวคราว แค่นี้ก็สบายใจมากแล้วค่ะ
- เคยหายไปปีหนึ่งเหมือนกันค่ะ ผลุบๆโผล่ๆ กลับมาอีกที คนเก่า (ไม่แก่) หายไปเยอะเลยค่ะ
- หลายครั้งที่ทำให้กลับมา เพราะมีกัลยาณมิตรแวะมาเยี่ยม หรือไม่ก็มีผู้อ่านมา comment ก็เลยตั้งใจว่าแม้ไม่ว่างเขียน แต่ก็จะหาเวลาว่างมาทักทายค่ะ ตอนนี้ ก็เขียนสั้นลงเยอะ ให้ตัวเองอ่านและหวังว่าจะมีท่านที่สนใจอ่านบ้าง
- การเขียนให้ตนเองอ่านเหมือนการทบทวนตัวเองอย่างหนึ่ง หากคุณ Phornphon ไม่ว่างไม่เป็นไรค่ะ แค่นาน ๆที่ได้ทักทายกัน ก็รู้สึกปิติค่ะ"
- ทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนแล้วแต่เป็นปรากฎการณ์ในแต่ละช่วงตอนของชีวิต คำว่าปรากฎการณ์มีนัยยะถึงสิ่งที่เกิดขึ้นชั่วคราว มีเพียงความทรงจำเท่านั้นที่ทำให้ปรากฎการณ์ฉายซ้ำในห้วงความคิดของคนเรา ขอเพียงฝากสิ่งดี ๆ ไว้ให้แก่กัน แต่ละวันไม่มีคำว่าเสียใจ
- ๕ กรกฎาคม ๒๕๕๕
คนแก่ที่ไม่เก่า..ยังอยู่ค่ะ..ย่างเข้าปีที่ 4 แล้ว..