อนุทิน 110230
Sila Phu-Chaya
เขียนเมื่อ- ความสุขที่แท้จริง คือความสุขที่ไม่อาศัยพึ่งพิงจากสิ่งภายนอก
- น้อมนำธรรมขัดเกลาจิต ในบันทึก "เครื่องวัดการพัฒนาจิต"
- http://www.gotoknow.org/blogs/posts/4930">
-
ปัญญาเป็นเครื่องวินิจฉัยสุตะ คือความรู้ที่เข้ามาเป็นข้อมูลดิบ หากมากองไว้ไม่วินิจฉัย ก็ไร้ค่า ผู้มีปัญญาจะเลือกเฟ้นว่าจะนำความรู้ไปใช้อย่างไร ดัดแปลงอย่างไร แก้ไข จัดการสิ่งต่าง ๆ อย่างไร ให้สำเร็จตามที่ต้องการ ความรู้ที่เข้าใจสิ่งทั้งหลายตามความเป็นจริงสามารถสืบสาวหาเหตุปัจจัยสิ่งต่าง ๆ ได้ กลั่นกรอง เชื่อมโยงได้ เรียกความรู้นี้ว่าปัญญา
วันที่ ๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕
ความเห็น (5)
อาจารย์ค่ะ ไปช้าๆนะคะ
ตอนนี้ กำลังเรียนรู้จากอนุทิน อ.นุ และอนุทินอ.อักขณิช ปรับเข็มทิศอยู่
หลังจากอ.เอก จตุพร กับอ.แผ่นดิน สอนวอร์มอัพแล้ว
ขอบพระคุณมากค่ะ
(จะตามลิงค์ที่แนะนำนี้ไปเรียนรู้ตามค่ะ หมดเวลาเวลาหมด ขอดูแม่ก่อน สาธุค่ะ)
- สวัสดีค่ะคุณ tawandin แค่แวะมาทักทายก็มีรู้สึกยินดีแล้วค่ะ บันทึกนี้รอคุณ tawandin เสมอค่ะ
สวัสดีอีกครั้งยามเที่ยงๆวันค่ะอาจารย์
ตามอาจารย์ไปถึงบันทึก "การพบกันที่ไม่บังเอิญ" ของคุณ Phornphon
กำลังเปิดธรรมะพระอาจารย์ให้แม่ฟังตลอดเลยค่ะ
เพื่อนหอบทั้งหนังสือ ซีดีที่ท่านแสดงธรรมมาฝากมากมาย ยังไม่ได้เปิดอ่านเลยค่ะ
ปีก่อนพระอาจารย์สอง(วัดในสังกัด) เคยนำธรรมะพระอาจารย์
ไปเปิดอบรม นักบวชใหม่บนดอยแพงค่า (ภูผาฟ้าน้ำ เชียงใหม่)
ไม่ช้าไม่นาน โดนแบนค่ะ ช่วงที่ท่านกำลังเผชิญปัญหาใหม่ๆอะค่ะ
ฟังท่านมานานพอสมควร แต่ไม่เคยไปพบเลย
จับแนวทางบางจุดได้ ก็ฝึกมาเรื่อยๆ ได้ประมาณนี้เองค่ะ :)
ขอบพระคุณมากค่ะ
- คุณ Tawandin
มีหัวใจนักปราชญ์อยู่ในตัว น่าทึ่งมากค่ะ เป็นนักฟัง และก็ทั้งพูด ถาม เขียน เป็นการปฏิบัติตนที่ประเสริฐยิ่งค่ะ - เรามาร่วมกันเพียรทำไปเรื่อย ๆ นะคะ
สวัสดีอีกครั้งค่ะอาจารย์...
• อาจารย์ศิลาค่ะ ต้องขอเรียนสารภาพว่า...
...ตนเองเพิ่งเริ่มพร้อมที่จะ “ตีแตกผลึก” ของการห่อหุ้มตนเองก็ที่นี่ GTK. นี่เองค่ะ
คำว่า “แลกเปลี่ยนเรียนรู้" ทำให้รู้สึกกล้าที่จะ วางใจ...
นำแท่งก้อนความเป็นเรามาเปิดตัว...
... ผลึกที่ตีแตก...กระเด็นกระดอน คละคลุ้ง...(ตีตื้นขึ้นได้)
ส่งผลกระทบ อาจเลอะเปรอะเปื้อน เบียดเบียนรอบข้าง...เพื่อนพี่น้อง
เจ็บลึกนะคะ... มิใช่ไม่มีความรู้สึก
เสียน้ำตายิ่งกว่าบ้านแตกมีปัญหา และเสียหน้าที่การงานไม่น้อย
... ทุกสิ่งที่สะท้อน มันเป็นตัวตนของเรา ที่ต้องน้อมรับความเป็นจริง
ต้องเรียนรู้ รับผิดชอบ และบริหารจัดการอย่างถูกขั้นตอน...กว่าเดิมต่อไป
ขอโอกาส... ฝากเนื้อฝากตัว เรียนรู้ด้วยคนนะคะ
ขอบพระคุณมากค่ะ