อนุทิน 110205
สไลด์น้อย
เขียนเมื่อมีใครบางคนเคยเอ่ยให้ผมฟังตอนเป็นเด็กน้อยผู้ไร้เดียงสาว่า
"เธอโตขึ้นต้องเป็นคูณครูนะลูกนะ"
"ทำไมต้องเป็นครูด้วยล่ะครับ" เด็กน้อยถามด้วยความงวยงง
"เพราะว่าอาชีพนี้ สบาย มีเกียรติ มีกิน และมีใช้ไม่หมด เหมือนน้ำซึมบ่อทราย"
พ่อของลูกเรียนเก่งมาก แต่ขาดโอกาสที่จะเรียนต่อเพราะว่าฐานะทางบ้านยากจน และก็มีพี่น้องต้องหลายคน ดังนั้นจึงไม่มีโอกาสที่จะเรียนต่อ แม่อยากเห็นลูกรับราชการ พอแม่กับพ่อแก่ตัวไปก็ต้องฝากผีฝากไข้กับเจ้านั่นแหละ
วันนี้ผ่านมาเกือบสามสิบปี เด็กน้อยผู้นั้นได้มายืนนะจุดที่หญิงวัยกลางคน ตั้งความหวังไว้อย่างลางเลือน
แต่ท่านแม่จะรู้ไหมว่าสิ่งที่แม่เล่ามาเกือบทั้งหมดนั้นมันไม่จริงตามที่แม่คาดหวัง และเห็นจากสังคม อาชีพครูเป็นสิ่งที่ต้องเสียสละทั้งแรงกาย แรงใจ แรงสติปัญญา และแรงทรัพย์
การเป็นครูนั้นมันยากมากจริงๆ นะแม่จ๋า ใช่ว่าใครๆก็เป็นได้ แต่ว่าหาคนที่จะมีจิตวิญญาณแห่งการเป็นครูนั้น ยากกว่าการหาครูเสียอีก แต่ลูกคนนี้แหละที่เป็นและพัฒนาสู่การเป็นครูที่สวมจิตวิญญาณแห่งการชี้แนะแนวทางสว่างแก่เด็กน้อยในชนบท
การสอนการเรียนในปัจจุบันนี้ มักถูกละเลยถึงการเสริม การสอนทางศีลธรรมจรรยา ทำให้ในสังคมจึงมักมีคนที่เก่งแต่โกง หาคนที่ดีและเก่ง ได้ยาก แต่ใช่ว่าจะไม่มีนะ แตมีน้อย สังเกตง่ายๆ เลย เวลาให้ทุนการศึกษาเด็กมักจะเป็นเด็กที่เก่ง แต่มีน้อยนะที่จะให้ทุนการศึกษาแก่เด็กมารยาท / นิสัยดีแต่เรียนไม่เก่ง เว้นเสียแต่เจ้าของทุนการศึกษาจะระบุชัดเจนในกฏ
วันนี้ถึงเวลาสอนให้เด็กเก่ง หรือสอนให้เด็กดี หรือทั้งดีทั้งเก่ง ถ้าท่านเป็นครู ท่านจะสอนให้อนาคตของชาตไทยของเราเล็งเป้าหมายไปในทิศทางใด ขึ้นอยู่กับสองมือของคูรครูแล้วหล่ะครับ
ความเห็น (1)
ท่านอาจารย์พุทธทาสฝากไว้ว่า "การศึกษาของเราเป็นหมาหางด้วน"
http://www.youtube.com/watch?v=nRYmXpYWbIU
ครูคือ ผู้สร้างโลก ด้วยการสร้างศิษย์
ฝาก และเป็นกำลังใจให้คุณครูด้วยนะครับ