อนุทิน 110102

เด็กคณิต...ไม่พิศมัยชีวะ

        การสอนนักเรียนที่มีเจตคติที่ไม่ดีต่อวิชาเรียนอยู่แล้วนี่เป็นงานหนักพอสมควร ทั้งๆที่วิชาชีววิทยา น่าจะเป็นวิชาที่เด็กๆเรียนรู้ได้ง่าย ไม่ใช่เรื่องไกลตัว แต่ประสบการณ์เกี่ยวกับวิชาชีววิทยาของเด็กกลุ่มนี้คงโหดร้ายน่าดูถึงทำให้เด็กไม่ชอบชีววิทยาเลย....
        ถึงแม้การสอนครั้งนี้จะเป็นเพียงการสอนพิเศษเด็กๆ 4 คน แต่ทุกครั้งที่ลงมือสอน ทุกครั้งที่มีบทบาทเป็นนางเอกของห้อง ครูปุ้มต้องทำให้พระเอก(เด็กๆ) หลงรักครูปุ้มและวิชาชีววิทยาให้ได้ ต้องรักษากฏหมายของการเป็นครูชีววิทยาค่ะ สอนให้เด็กรักวิชาชีววิทยาคือกฏหมายสูงสุดของการเป็นครู เพราะความรักนี่เป็นพลังที่สำคัญมากนะค่ะ ถ้าเด็กรักในสิ่งที่เค้าเรียนรู้ ครูแทบจะไม่ต้องทำอะไรนอกจากเป็นผู้อำนวยความสะดวกจริงๆค่ะ แต่สำหรับเด็กกลุ่มนี้ ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลาแห่งห้วงของความรักค่ะ
       เทคนิคการสอนที่ดีที่ครูปุ้มประสบมาด้วยเอง คือ การทำข้อสอบค่ะ เด็กๆจะไม่รู้เลยว่าความรู้ที่เค้าได้รับตอนนี้ต้องสังเกตอะไร ต้องสนใจอะไรเป็นพิเศษ ต้องเข้าใจระดับไหน จนกว่าจะเจอสถานการณ์จริง การสร้างเหตุการณ์หรือสถานการณ์ให้ผู้เรียนได้นำความรู้ไปใช้ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่สามารถทำได้ง่ายๆ คือการให้ทำแบบทดสอบค่ะ แบบทดสอบมีอยู่มากมายหลากหลาย ทั้งสร้างจากผู้เชี่ยวชาญแบบเป็นมาตรฐาน คือข้อสอบระดับชาติต่างๆ และข้อสอบจากหนังสือต่างๆมากมาย ครูจึงไม่ใช่เพียงผู้ที่เลือกๆข้อสอบมาแล้วให้นักเรียนทำ แต่ครูต้องมีเทคนิคในการเลือกข้อสอบค่ะ
      ครูปุ้มเห็นด้วยกับความคิดที่ว่า "ไม่ใช่เรียนเพื่อทำข้อสอบอย่างเดียว องค์ประกอบอื่นก็มีความสำคัญ" แต่กว่าจะไปถึงองค์ประกอบต่างๆ การทำข้อสอบก้สำคัญเหมือนกันค่ะ

.....โชคดีที่ได้เป็นทั้งคุณครูและนักศึกษาปริญญาเอกในเวลาเดียวกัน การมีบทบาทควบคู่กันอย่างนี้ ทำให้ครูปุ้มได้เห็นมุมมองที่มากขึ้น เห็นปัญหากว้างขึ้น รวมทั้งคิดวิเคราะห์มากขึ้นค่ะ

...ทำไมครูปุ้มถึงชอบเรียนในบางวิชาและไม่ชอบเรียนในบางวิชา....

   ลองตั้งคำถามและหาวิธีการตอบคำถามของตัวเอง พบว่า
   วิชาที่ครูปุ้มชอบ เป็นวิชาที่คุณครูสอนเข้าใจ  คุณครูให้เวลาและให้ความสนใจในตัวเรา เห็นพัฒนาการของตัวเอง ยิ่งได้ลองใช้ ได้เห็นวิธีการ ได้ฝึกผิด-ถูก ยิ่งทำให้หลงรักในวิชานั้น

  วิชาที่ไม่ชอบเรียน คุณครูสอนไม่เข้าใจ คุณครูพูดอะไร พูดกับใครก็ไม่รู้  ไม่เคยได้ลองใช้ ทำไปทีไรผิดทุกที แต่ไม่รู้ว่าผิดยังไง จะถูกต้องทำยังไง และไม่รู้ว่าท้ายที่สุดแล้วตัวเองอยู่ตรงจุดไหน......

     เมื่อได้คำตอบ ครูปุ้มก็ค่อยๆคิดและหาวิธีการ ที่สำคัญที่สุดคือความใจเย็น ไม่พยายามทำเหมือนจับความรู้ใส่สมองเค้า ครูปุ้มจะค่อยๆพยายามแทรกซึม และปล่อยให้เค้าค่อยๆซึมซับไปในที่สุด

      เมื่อวานนี้ครูปุ้มต้องสอนเรื่องคุณสมบัติของสิ่งมีชีวิต ถ้าให้เนื้อหาก็คือการบรรยายอย่างเดียว เพราะที่บ้านนักเรียนมีแค่ไวท์บอร์ดเท่านั้น แต่ครูปุ้มเริ่มด้วยการชวนคุยค่ะ "รู้ไหม กะเทยนี่คือเรื่องธรรมชาติจริงๆนะ" ได้ผลค่ะ คนหนึ่งที่กำลังดีดกีตาร์ก๊องแก๊งๆ คนหนึ่งที่กำลังร้องเพลง คนหนึ่งที่นอนกับโต๊ะ คนหนึ่งที่นั่งบิดยางลบ ค่อยๆเงยหน้ามองครูปุ้ม

     "มันธรรมชาติตรงไหนครับครู" ตัวแสบคนที่หนึ่งเริ่มยิงคำถาม "ปกติสิ่งมีชีวิตมีการสืบพันธุ์อย่างไรบ้าง" "เสียบครับ" ดูเอาเถอะค่ะ คำตอบของเด็กทุกวันนี้ แต่อย่าเพิ่งหงุดหงิดเป็นอันขาดค่ะ  ต้องค่อยๆตะล่อมกลับเข้ามา "การเสียบนี่ต้องเกิดระหว่างเพศหนึงกับเพศชายใช่ไหมค่ะ" แต่ Lizard บางชนิด มีเฉพาะเพศเมีย มันจะทำยังไง" ได้ผลสุดๆค่ะ เริ่มสนใจ เปิดชีทหานู่นี่นั่น เริ่มมองมาทีกระดาน เร่งเร้าให้อธิบาย ครูปุ้มต้องค่อยๆเล่าเรื่อง Sex reversal, parthenogenersis และการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศของสิ่งมีชีวิตบางชนิด

     2 ชั่วโมงที่ต้องสอนเด็ก 4 คนนี้เหมือนโดนสูบวิญญาณไปสักครึ่งชีวิต เพราะเหนื่อยมาก ต้องมีลูกล่อลูกชน ต้องเกลี้ยงกล่อม ตะล่อมให้เข้าทาง ต้องรอบรู้เพื่อจะตอบข้อสงสัยต่างๆ อย่างชัดเจน

     ในระหว่างที่เด็กๆเรียนรู้จากครู สิ่งที่สำคัญกว่านั้นคือการที่ครูเรียนรู้จากเด็ก หาวิธีช่วยเหลือและพัฒนาเค้าให้ได้รับรู้ในความสามารถของตนเอง

     วันนี้ครูปุ้มยังทำให้เด็กๆรักชีววิทยาไม่ได้  แต่ไม่ได้หมายความว่าในอนาคตเด็กๆจะไม่รักชีววิทยานี่ค่ะ อย่างน้อยตอนนี้เด็กก็มีพฤติกรรมการเรียนที่ดีขึ้น มีสติมากขึ้น และสามารถทำใบงาน แบบฝึกหัดตรงหน้าได้นานมากขึ้น รวมถึงการเดินไปหยิบกีตาร์ขึ้นมาเล่นก็ลดลง

     "เมื่อได้รับบทให้เป็นนางเอก ไม่ว่าจะเป็นหนังใหญ่ หนังเล็ก ครูปุ้มทุ่มทุนสร้างเสมอค่ะ เพราะหน้าที่ของครูปุ้มคือ ทำให้เด็กรักชีววิทยาค่ะ สอนให้เด็กรักชีววิทยาไม่ได้นี่ ผิดกฏหมายตายเลย"

[โอ๋-อโณ]

คุณครูปุ้มน่าจะเขียนเป็นบันทึกดีกว่าอนุทินนะคะ เพราะใส่คำสำคัญที่ทำให้กลับมาค้นได้ รวบรวม อ้างอิงได้ มีประโยชน์ในวงกว้างค่ะ คุณครูเขียนได้ดีมีพลัง น่าจะมีคนนำเทคนิคของคุณครูไปใช้ประโยชน์ได้ด้วยค่ะ ศึกษาวิธีใช้งานได้ที่ คู่มือการใช้ GotoKnow (ฉบับย่อ) .pdf นะคะ

[นางสาว กมลรัตน์ ฉิมพาลี]

ขอบคุณมากๆค่ะ

ที่แนะนำมือใหม่อยากแบ่งปันค่ะ

เดี๋ยวปุ้มศึกษาวิธีก่อนนะค่ะ

ยังงงกับรูปแบบบล๊อกอยู่ค่ะ

ขอบคุณมากๆนะค่ะที่มาให้กำลังใจปุ้ม