| อนุทิน ... ๒๘๔๐|
"อยู่ที่ใจ"
...
ร่องรอยที่เราเดิน
อาจหมางเมินกันไปบ้าง
ชีวิตเหมือนเส้นทาง
มีทั้งร้าง มีทั้งไกล
เดินคนเดียวก็เปลี่ยวบ้าง
คนเดินข้างอยู่ที่ไหน
รอคอยไกลแสนไกล
อยู่ที่ใจ ของคนเดิน
...
เดินคนเดียวระวังนะอาจารย์ (กลัวตัวเอง)555555555
o-o
นั่นไง คุณ ชลัญธร ตรงใจเชียว 555