อนุทิน 109792
krutoiting
เขียนเมื่อgotoknow มีขั้นตอนการปฏิบัติ.ในการจัดการความรู้ที่ชัดเจน ที่เข้าถึงคือ 1.มีknowledge Indentification การบ่งชี้ความรู้ที่ชัดเจน 2.มีการสร้างและแสวงหาความรู้เพิ่มขึ้นเสมอๆ,มีเรื่องใหม่ๆที่น่าสนใจเกิดขึ้นเสมอเช่นการชวนให้สมาชิกออกแบบบัตรประชาชน ชวนให้คิด ชวนให้สืบค้น เรียนรู้ มีอีกหลายๆอย่างที่ทำได้ผลดี และเกิดผลดีถึงขั้นนำไปพัฒนาองค์กรได้ดีพร้อมๆกับพัมนาคนในอวค์กรได้อย่างมีความสุข (Knowledge Creation and Acquistion ) อันที่จริงตัวนี้ค่อนข้างยากสำหรับองค์กรที่ไม่เคยเตรียมความพร้อมพื้นฐานให้บุคลากรและอีกประเด็นคือวิสัยทัศน์ กับการเข้าถึงของคนในอวค์กร 3 มีการจัดการความรู้อย่างเป็นระบบง่ายต่อการเข้าถึง แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันไปหยอกล้อกันไปสายสัมพันธ์ปึก เจอตัวเป็นๆเหมือนรู้จักกันมาแต่ชาติปางก่อน อิอิ 4.มีการประมวลและกลั่นกรองความร้ ข้อนี้ได้แต่ติดตามเป็นลิงค่างห้อยดหนตามต้นไม้ ไม่ได้ลงไปร่วมวงกับเขาสักที่ แต่จะว่าไปแล้วก็เคยนะ ที่เวทีครูเพื่อศิษย์ แต่ตรงนั้นมันมีอาการเซ็งเล็กน้อยที่มันเหมือนมีอะไรติดในใจคน อ้อนึกออกแล้ว ติดผู้บริหาร เลยไม่หนุก แต่ที่อยากไปร่วมก็ดันไม่มีช่องว่างก็ที่อาศรมของอ.นุ แล้วก็ที่เมืองทองของgotoknow รายการนี้ตืชิดอะไรหลายอย่าง เรียกว่าวาสนาไม่เสริมเลย และ5 มีกระบวนการเข้าถึงความรู้ที่น่าสนใจ อันนี้เลย น้องดร.ขจิต น้องสาวคนงามจากมช และอีกหลายคน อ้อ พี่ใหญ่อีกท่าน ช่วยแหวกสมองให้เดินไปได้ เข้าสถึงได้ ที่จริงเยอะนะอย่างอ.ด.วิรัตน์ อ.หมอสกล ดฮีเยอะมาพวกเทพ ไม่หวงความรู้แถมใจง่ายอยากรู้อะไรให้ทันที ว่าไปแล้วก็รวมทั้งคนที่อยู่เบื้องหลังอย่างน้องมะปราค์ พี่โอ๋มั๋ย..ใช่ น้องดร.ธวัชชัย น้องดร อ.จัน เริ่มเยอะแล้ว ที่ไม่ได้เอ่ยนามก็อย่าไปน้อยใจเลย นึกได้ทุกคนที่ทำให้ได้ความรู้แต่มือมันขี้เกียจแล้ว เวลาฝังเข็มใกล้เข้ามาแล้ว เหลืออีก ข้อนะ อะไร หว่า อ้ออ แบ่งปันไง ฮ้นยยว่าไปแล้วนี่ แต่ยังขาดไม่ได้ไปเวทีของgo แงๆๆ ที่จริงไปร่วมงานกับน้องดร.ขจิตก็เจ๋งนะ ได้ทดลองใช้ความรู้ของอ.หมอสกล แล้วกลับมาบี้ๆๆใช้บ่อยเข้าก็ดีขึ้นมาหน่อย แต่ยังไม่เต็มนะ อยากทำมากกว่านี้จะได้รู้ว่าจะปรับใช้ให้เกิดผลกับการช่วยเหลือผู้ป่วยเวทีผู้ป่วย..๗บเล ย เวทีผู้ป่วยโรคเรื้อรัง อ้อ มีเรื่องเล่าเล้าพลัง เร้าๆๆไม่ใช้เล้าไก่ ใช่ มีผู้ป่วยหลายคนเรื่องของเขาฟังแล้วเห็นอะไรหลายอย่าง นี่มันปลุกวิญญาณเลยนะ แจ่ 1 น้องเอ 1 ใครอีกหว่า อ้อ..น้องผู้ป่วยความดันที่เป็นทหารไง แล้วก็หนูนัยนาที่ตายไล้วฟื้น ได้การแล้ว..เวทีนี่ต้องมีเธอ เอแล้วไงต่อ หรือหมดแล้ว หมดพุง แต่ว่าคนที่ฟังเรื่องเร้าจะฟังอย่างไรให้มันdeeep ลงไปกระชตุกต่อมแล้วก็ปิ๊งงๆๆ ทำยากหว่า เรียนรู้เหรอ แก่ๆกันแล้วก็ไม่อยากหเรียน แต่ถ้าควารู้นั้นมันเกี่ยวกับชีวิตของเขา ของเรา เฮ้ย..ได้นา แต่นึกไม่ออกไปทางไหนดี แต่ที่แน่ๆพี่go เขาทำได้ หมดยังนี่ชักมึนแล้ว พักก่อนดีก่าหิวข้าวว
6.เปิดให้มีการแลกเปลี่ยนความรู้อย่างเสรี และมีเวที มีพื้นที่ปลอดภัย มีการแบ่งปันกันทั้งทางตรง และโดยอาศัยการออนไลน์ถึงกัน มีสายใยรักและความปรารถนาดีใหก้กันและกัน มีการลงพื้นที่ช่วยเหลือกัน แบ่งปันกัน7 มีการเรียนรู้ มีความกล้าตัดสินใจ เลือก และนำไปใช้ให้เกิดประโยชน์จริง
ความเห็น (2)
ที่ครูสรุปมาเข้าใจง่าย ตรงประเด็นและถูกต้อง แต่ก็มีบางคน ใช้พื้นที่ตรงนี้ไม่เป็น ไม่เข้าใจการจัดการความรู้ความคิด เขียนคำและประโยคลอยๆ หาสาระไม่ได้เลย ซึ่งมันยากที่เรา(สมาชิก)จะไปสอนเขา ทุกคนต้องรู้จักตนเองและเรียนรู้เอง จริงไหมครับ
ขอบคุณค่ะที่ให้เกียรติมาแลกเปลี่ยน ต้องขอโทษด้วยที่มีเวลาน้อยสำหรับการเข้ามาเรียนรู้ในพื้นที่นี้ เพราะใช้เวลาลงมือเรียนรู้และทำจริง จะเข้ามาอ่านบันทึกเพื่อนๆบ่อยมาก และออกจะเอาเปรียบที่ไม่เม้นท์ตอบ จึงใช้อนุทินบันทึกแทน ด้วยเกรงใจที่มีเวลาแลกเปลี่ยนกันน้อยมาก รวมทั้งสุขภาพส่วนตัวที่ต้องใช้ความพยายามเรียนรู้ และหาความพอดีให้เกิดขึ้นระหว่างโรคประจำตัวกับการใช้ชีวิตประจำวัน นานแล้วไม่ได้ตอบท่านใดเลย วันหนึ่งที่เราได้มีโอกาส และหรือใครคนหนึ่งได้ให้โอกาส และเพียงชี้แนะในสิ่งที่เราไม่เข้าใจ และช่วยเติมเต็มความรู้ ประสบการณ์ให้จนเราสามารถก้าวออกไปสู่โลกภายนอก และสร้างโลกของเราขึ้นมา ให้มีความสมบรูญ์ วันนั้นจึงมาถึงซึ่งความพร้อมที่จะให้เรามีความเหลือ พอที่จะแบ่งปันให้สังคม กับิกกรณีที่เราไม่พร้อมจะให้ใครด้วยด้อย และโง่เขลาในตัวเรา อันมีความเป็นมาจากพื้นฐานของภูมิรู้ และภูมิชีวิต เราอาจก้าวออกไปช่วยเหลือและแบ่งปันได้ด้วยประสบการณ์โง่ๆ หากมันกลับทำให้เกิดการสว่างขึ้นในจิตใจของผู้เจ้ามาใช้ความโง่ของเรา ได้ทำให้หัวใจเขาพองโต และเกิดพลังขับเคลื่อนๆด้เช่นกัน ขอบคุณมากค่ะ