อนุทิน 109784

แต่รู้ไหม ไอ้กระทิงโทนทั้งหลายมันบ่เข้าใจหร๊อก อีกทั้งนวลนางแรกรุ่นก็ให้คำบอกว่ากลัวค่ะ แต่คิดว่าไม่ติดค่ะ เพราะหนูแว๊บเดียวๆ นี่อย่าว่าแต่เด็กเลยผู้ไม่เด็กทั้งๆที่รู้เต็มอกตัวเอง ภรรยาก็มีเป็นตัวตน ยังเที่ยวเปลือยกายกับสถานเริงรมย์ พอป่วยหนักเข้าร้องบอกว่ายาผมก็กินนะ กินทุกวัน แต่คนละเวลา นี่แสดงให้เห็นถึงการขาดความตระหนัก และคุณเภสัชอีกที่ละเลยและตระหนักแท้จริง คุณอย่าคิดว่าป เราจพพบว่าปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นสะท้อนให้เห็นการทำงานของจนท. หลายกรณ๊ แต่เธอหานำพาไม่ ยังตะบี้ตะบันแสดงอิทธิฤทธิ์ความเก่งเพื่อให้เกิดการยอมรับในหมู่เพื่อนวงการ การกระทำเช่นนี้จะเป็นการสร้งกรรมอย่างหนัก และผู้รับกรรมขั้นต้นคือผู้ป่วยเอง ผู้ป่วยก็คือผู้ป่วย ผู้ป่วยมิใช่ป่วยกายอย่ามงเดียวเสมอไปในบ่อยครั้งเราพบว่าจิตใจเขาป่วยตามไปด้วยในภาวะบ้านเมืองเศรษฐกิจเช่นนี้อาการป่วยใจจังเกิดขึ้นได้ง่าย และมันเปราะบาง บางครั้งสิ่งที่บอกไปสอนไปนั้นเขาเข้าใจพยักหน้าหงึกๆแล้ว นั้นมันไม่พอ กี่รายแล้วที่ล้มเหลวเพราะการการทำความเข้าใจตัวตน ขาดความเข้าใจจิตใจอารมณ์ สังคมของผู้ป่วย และอีกหลายๆอย่าง งานอย่างนี้ ผู้ชำนาญการเขามีอยู่เขาทำได้ผลเพราะเขามีexplicit knowledge และtacit knowledge และบวกประสบการณ์เป็นร้อยๆพันๆรายมาแล้ว ได้ผลเชิงปฏิบัติ และผลดีกับผู้ป่วยมาแล้ว บางคนเข้าใจว่าตัวเองแค่มองๆดูอ่านๆความรู้ดูแล้วปฏิบัติตามความรู้ขาดทักษะ ขาดTK แต่ความอยากimportant ข้ามสายงานกันก็ทำให้ผู้ป่วยเสียโอกาส ก็ทำไมไม่ลงมาวางแผนร่วมมือกันคนละเก่ง 2เก่ง รวมกันให้เป็นหนึ่งเดียว แล้วเดินตามหลักวิชาที่ร่ำเรียนมา บวกประสบการณ์ที่ล้ำลึก อย่างนี้ผู้ป่วยจะได้ประโยชน์ ไม่น่าคิดไม่ออกเลย หรือว่านี้คืออัตตาที่แท้จริง์