ตั้งแต่เปิดเรียนฉันยังคงมีปัญหาตรวจงานไม่ทัน โดยเฉพาะปัญหาการอ่านอนุทินประจำสัปดาห์ของนักเรียนเกือบสามร้อยคน แต่เป็นงานที่ทำให้ฉันเข้าถึงจิตใจนักเรียนทางอ้อม สุขทุกข์ถ่ายทอดผ่านตัวอักษร...เป็นความละเมียดละไมเหนือคำพูด ที่สำคัญทำให้นักเรียนเกิดพัฒนาการทางภาษาขั้นสูงสุด
ไม่มีความเห็น