| อนุทิน ... ๒๗๕๓ |
"แรงนะ เค้าน่ะ"
เด็กน้อยจากวิทยาเขตใหม่เข้ามาในเมืองเพื่อยื่นเอกสารขอทุน กยศ. จำนวน ๒๐ คน จากทั้งหมด ๔๑ คน
ผมรับหนังสือราชการนำไปที่กองพัฒนานักศึกษา แน่นอนว่า กองนี้คุ้นเคยกับผมเกือบทุกคน ยกเว้น เด็กหน้าใหม่หลายคนที่ไม่คุ้นเคย แถมยังคนที่ไม่คุ้นเคยดันไปอยู่งาน กยศ. อีกต่างหาก
เด็กแก้ไขงานอยู่หลายครั้ง จนกระทั่งงานเสร็จตามที่ต้องการ ผมจึงนำไปยื่นไว้ให้แล้วถามว่า ต้องรับใบอะไรเป็นหลักฐานไหม เขาก็ว่าไม่มี ผมจึงเดินออกมาพาเด็กกลับ พอหันหลังเ้จ้าหน้าที่คนนี้โยนเอกสารลงไปที่พื้นอย่างไม่พอใจ แต่ผมน่ะไม่เห็น เด็ก ๆ เห็น จึงถามผมว่า อาจารย์จะไม่เป็นไรใช่ไหม ผมก็ตอบว่า ผมรู้จักทุกคนยกเว้นไอ้นั่นนั่นแหละ หากมีปัญหามาก ผมจะคุยกับ ผอ.มันไปเลย (แรงเนาะ)
กลับบ้านถึงคณะฯ ก็แจ้งคณบดีให้ทราบถึงสิ่งที่เกิดขึ้น หากมีแกล้งกัน เรื่่องยาวแน่นอน ขอให้คณบดีตามเรื่องและย้ำไปอีกสักรอบในเรื่องทุนที่จะได้แน่นอนนี้
"จิตบริการ" เป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับหน่วยงานที่ให้บริการ ทำแบบนี้มหาวิทยาลัยจะไม่โตอย่างที่ควรจะเป็น ...
เหนื่อยใจ กับระบบราชการไทย ด้วยคนค่ะ
ขออภัยที่อาจทำให้ผู้อ่านอนุทินไม่สบายใจนะครับ คุณหมอบางเวลา ป. ที่หัวยุ่ง ;)...
ผมสงสาร "นักศึกษา" เด็กน้อยน่ะครับ
ไม่คุ้นเคยกับงาน แถมยังไม่รู้จัก Wasawat Deemarn คนนี้ซะแล้ว