อนุทิน 109488
Wahoo_KrooKay
เขียนเมื่อคอห้อย....
ตั้งแต่เปลี่ยนบทบาทของตัวเองเป็นลูกศิษย์ทำให้การใช้ชีวิตที่เคยทำเป็นประจำ ทุกอย่างต้องปรับเปลี่ยนใหม่
- จากที่เคยได้กลับบ้านไปหาแม่ทุกวันศุกร์ เสาร์อาทิตย์อยู่กับแม่และน้องหะเมียว เพื่อไปทำหน้าที่ของลูกต่อแม่ เช่น ไปถูบ้านขัดห้องน้ำ [ ซักผ้ารีดผ้าให้แม่บ้าง ] เลี้ยงพี่โชค น้องแก๊ง และน้องขนุนบ้าง
- จากที่เคยพักผ่อนนอนหลับอย่างน้อย ๘ - ๙ ชั่วโมง ตามธรรมดาที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะได้นอนก็ไม่เป็นอย่างเคย T T
- จากที่เคยเป็นคนชอบรับประทาน ขนมไทยที่ห่อด้วยใบตองทุกชนิดโปรดหมด ปัจจุบันถึงกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก บอกไม่ถูก
- จากที่เคยมีเวลาอ่านหนังสือที่ตัวเองชอบ ๆ และติดตามนักเขียนที่ชอบตามคอลัมน์ต่าง ๆ กับหนังสือที่พวกเขาเขียน ทั้งมติชนสุดสัปดาห์ ตรวจภายใน เราพบกันเพราะหนังสือ หนุ่มเมืองจันทร์ ลุงเนาว์ พี่จุ้ย ฯลฯ โอ้โห....ต้องอยู่แบบห่าง ๆ กันสักระยะ
- จากที่เคยได้ไปวัดกับแม่ทุกวันนี้ต้องทิ้งแม่ให้ไปวัดคนเดียว โหย.....กรรม ๆ
ตั้งแต่ไปเรียนหนังสือเพื่อปรับพื้นฐานวิชาระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาาสตร์
วันแรก (๑๙ พ.ค. ๐๙.๐๐-๑๖.๓๐ น.) พอกลับมาบ้านพักครูตอน ๒๐.๐๐ น. มันเกิดอาการจุกแบบไม่ต้องกินข้าวหรือโดนลูกบอลเข้าที่ท้องน้อย พาลมีอาการนอนหลับไม่สนิท และแล้ววันอาทิตย์ที่ ๒๐ พ.ค. ก็ไปนั่งเรียนต่อแบบตาลอย ๆ ฮ่า ฮ่า [ นี่แค่เรียนปรับพื้นฐานวิชาเดียว ยังไม่ได้เจอวิชาพื้นฐานอีก ๔ วิชาที่กำลังจะเริ่มต้น ในวันเสาร์ที่ ๑ ก.ค. รวมทั้งวิชาบังคับอีก ๒ วิชา ที่กำลังจะตามมา ]
ไม่ได้การแล้ว...มีการบ้านทุกสัปดาห์ แต่ละสัปดาห์ต้องอ่านหนังสือและหนังสือ ไม่อ่านก็ไม่ได้ เพราะเพื่อนร่วมชั้นนับแล้วนับอีกมีเพียง ๙ คน โห ! กรรม ๆ ปรับใหม่เปลี่ยนใหม่
- จากที่เคยได้กลับบ้านไปหาแม่ทุกวันศุกร์เพื่อไปทำหน้าที่ของลูกต่อแม่ เช่น ไปถูบ้านขัดห้องน้ำ [ ซักผ้ารีดผ้าให้แม่บ้าง ] เลี้ยงพี่โชค น้องแก๊ง และน้องขนุนบ้าง เอาใหม่วุ๊ย....วนิดา กลับไปหาแม่วันธรรมดาวันไหนสักวันหนึ่งก็ได้ อย่างน้อยไปถูบ้านบ้าง เบิร์ดกบาลน้องหะเมียวบ้างก็ยังดี แต่อย่างน้อยจะต้องเป็นวันของแม่
- จากที่เคยพักผ่อนนอนหลับอย่างน้อย ๘ - ๙ ชั่วโมง ตามธรรมดาที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะได้นอนก็ไม่เป็นอย่างเคย T Tเอาใหม่วุ๊ย....วนิดาทำงานครูเสร็จสักห้าโมงเย็น แล้วก็กลับบ้านพักครู ออกกำลังกายนิดสักสามสิบนาทีคงพอไหวไม่ต้องถึงชั่วโมง อาบน้ำแล้วนอนสักตื่นใหญ่ ๆ ตื่นใหม่อีกครั้งสักเที่ยงคืนอาบน้ำให้มันสดชื่นแล้วค่อยทำการบ้าน อ่านหนังสือ เสร็จแล้วพอมีเวลาก็งีบต่อ ไม่เสร็จก็เช้า อย่างน้อยก็ได้พักผ่อนพอควรแล้ว [ ยังมีเวลานอนอีกเยอะ แค่นี้คงไม่ถึงกับตาย แต่การบ้านไม่เสร็จ อ่านหนังสือไม่จบ แล้วไปเรียนหนังสือแบบไม่มีอะไรที่จะไป discuss ภายใน class ได้ สมองดูว่างเปล่า มันจะเกิดอะไรขึ้น นึกถึงตัวเองเวลาที่ลูกศิษย์ไม่ทำการบ้าน การบ้านไม่เสร็จ แหม ! อาการเดียวกัน อารมณ์เดียวกันกับอาจารย์ผู้สอนเชียว ฮ่า ฮ่า ]
- จากที่เคยเป็นคนชอบรับประทาน ขนมไทยที่ห่อด้วยใบตองทุกชนิดโปรดหมด ปัจจุบันถึงกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก บอกไม่ถูก เอาใหม่วุ๊ย....วนิดา จริง ๆ แล้วมันเป็นข้อดีอย่าง ที่ทำให้รับทานของหวานน้อยลง อนาคตจะได้ไม่เป็นเบาหวานอย่างน้องแก๊ง จะได้มีสารรูปอย่างสตรีไทยสมัยนี้เขาผอมเพรียว สะโอดสะองกันบ้าง แม้ความกังวลมันจะมาบดบังความอร่อยของขนมไปบ้างแต่ก็เอาเถอะ อย่างน้อยได้รับทานของที่ชอบโดยยังไม่มีใครมาจุดธูปให้ก็บุญมากแล้วนะวนิดา ^______^
- จากที่เคยมีเวลาอ่านหนังสือที่ตัว เองชอบ ๆ และติดตามนักเขียนที่ชอบตามคอลัมน์ต่าง ๆ กับหนังสือที่พวกเขาเขียน ทั้งมติชนสุดสัปดาห์ ตรวจภายใน เราพบกันเพราะหนังสือ หนุ่มเมืองจันทร์ ลุงเนาว์ พี่จุ้ย ฯลฯ โอ้โห....ต้องอยู่แบบห่าง ๆ กันสักระยะ เอาใหม่วุ๊ย...วนิดา หนังสือที่เคยชอบอะไรก็ตามที่เคยติดตาม ก็เว้นวรรคบ้าง เอาหนังสือเรียนก่อน เดี๋ยวมีเวลาค่อยมาตามหาอ่าน หรือซื้อเก็บไว้ก่อนแล้วค่อยมาอ่านทีหลัง [ แม้แม่จะบ่นว่าซื้อมาแล้วยังไม่เห็นวนิดาอ่าน ก็เอาหูทวนลมไปก่อน ฮ่า ฮ่า ห้ามไปเถียงเชียวไม่งั้นจะเป็นการทดเวลาให้แม่มีแรงบ่นเราได้อีก ]
- จากที่เคยได้ไปวัดกับแม่ทุกวันนี้ต้องทิ้งแม่ให้ไปวัดคนเดียว โหย.....กรรม ๆ เอาใหม่วุ๊ย....วนิดา ปิดเทอมหรือวันหยุดนักขัตฤกษ์จะเป็นวันของแม่และพระศาสนา
ทำได้ ปรับได้ เปลี่ยนได้ ไม่ยาก เริ่มตั้งแต่วันพรุ่งนี้เป็นต้นไป
อ้าว !
(@^________^@)
ความเห็น (1)
- ขอบคุณค่ะพี่โอ๋
แอบมาดักส่งดอกไม้ให้สม่ำเสมอทีเดียว (n__n)