อนุทิน 109322
Wasawat Deemarn
เขียนเมื่อ| อนุทิน ... ๒๗๒๑ |
"ชีวิตที่ผ่านไป"
"สอนหนังสือ คุยกับกัลยาณมิตร เขียนบทกวีสั้น" คือวันที่ผ่านไป
สอนหนังสือนักศึกษาระดับ ป.บัณฑิต มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง บางคนให้ความสนใจเรียน บางคนไม่ นั่งกดมือถือ เปิด Notebook มา ซึ่งล้วนแต่ประกอบอาชีพ "ครู" กันแล้วทั้งนั้น การใช้ชีวิตช่างไร้คุณค่า ไม่สมกับอาชีพที่ยิ่งใหญ่เลย
คุยกับกัลยาณมิตร เรื่องการเรื่องงาน ทำให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้แบบคนนอกกรอบ แต่รอบรู้ คิดใคร่ครวญ ทราบอุปนิสัยส่วนตัว และหัวเราะร่าอยู่หน้าคอมฯ คนเดียว
เขียนบทกวีสั้นให้พี่หนูรี กัลยาณมิตรที่แสนดีสำหรับตัวเองมานานแสนนาน เขียนภายใน ๑๐ นาที แรงขับภายในทำให้เขียนได้เร็วเสมอ ไม่มีภาพต้องสร้าง "ของจริงไม่มีภาพ" คือ คำที่กัลยาณมิตรท่านหนึ่งกล่าวเอาไว้
ความเห็น (4)
- แม้ไม่มีภาพก็ขอเก็บไว้ในความทรงจำนะคะ
- โชคดีอยู่บ้านคนเดียว มิมีใครเห็น
- แต่พอนึกภาพออก
- อิ อิ ..... เป็นบ่อยเหมือนกิน
- บ้า ก็ บ้า นะ
ขอบคุณมากครับ อาจารย์นพลักษณ์ ๙ 
Sila
Phu-Chaya ;)...
บ้าไปแล้วใช่ไหมครับ คุณหมอ 
ทพญ.ธิรัมภา
555